Het belang van walvisspotten: zeeleven beschermen via verantwoord toerisme

Verantwoord walvistoerisme laat ons de grootsheid van deze prachtige dieren ervaren zonder schade bij hen aan te richten. Het kan ook voordelen hebben; naarmate we meer leren over walvissen en hun schoonheid waarderen, erkennen we hun belang en onze verantwoordelijkheid om ze te beschermen.

Bij IFAW helpen we mensen en dieren samen in balans te leven. Een van onze doelen is het creëren van een veiligere oceaan voor walvissen, zoals bultruggen bij Cape Cod in de Verenigde Staten (VS), dwergvinvissen in IJsland en bedreigde blauwe vinvissen in Sri Lanka. Door ethisch en duurzaam walvistoerisme te steunen, ondersteunen we ook de biodiversiteit in zee.

De geschiedenis van walvisspotten

Walvistoerisme is relatief nieuw, in ieder geval als specifieke bedrijfstak. Tot de jaren 1950 was de enige commerciële interesse in walvissen het vlees en de lichaamsdelen. De commerciële walvisvangst was ooit wijdverspreid en roofzuchtig, waarbij alleen al in de 20e eeuw naar schatting 2,9 miljoen walvissen werden gedood. Tegenwoordig zijn er nog maar drie landen die de commerciële walvisvangst voortzetten.

De grootschalige slachting van walvissen leidde tot een catastrofale achteruitgang van veel walvissoorten. Op sommige soorten, zoals de grijze walvis, werd bijna tot uitsterving gejaagd. Dit leidde ertoe dat sommige steden openbare plaatsen aanwezen om de migratie van walvissen te bekijken. Een van de eerste was Cabrillo National Monument in San Diego, Californië, VS.

In 1955 ontdekte een Californische visser dat de migratie van walvissen plaatsvond in tijden van het jaar waarin er weinig werd gevist. Chuck Chamberlin rekende passagiers elk US $1 voor een tochtje op zijn boot om de migrerende walvissen te zien. Dit is het eerste geregistreerde voorbeeld van commercieel walvistoerisme.

Chamberlins idee sloeg aan, en in de jaren 1960 en 1970 groeide het walvistoerisme gestaag. Dit viel samen met het groeiende besef dat de commerciële walvisvangst wreed, onnodig en niet duurzaam is. Aan het eind van de jaren zeventig nam de commerciële walvisvangst drastisch af, en de Internationale Walvisvaart Commissie (IWC) kondigde in 1982 een volledig verbod af. Tegelijkertijd breidde het walvistoerisme zich uit naar meer dan 87 landen.

Hoewel walvistoerisme grotendeels een verhaal van hoop en herstel is geweest, leidde deze enorme uitbreiding van de industrie wel tot problemen. De eerste walvistours besteedden weinig aandacht aan de behoeften of het welzijn van de diere, en het was vaak veel te druk.

De laatste tijd is de walvisindustrie zich meer gaan richten op ecotoerisme en dierenwelzijn. Verantwoordelijke walvisorganisaties willen dat hun gasten het natuurlijke gedrag van walvissen in hun leefgebied kunnen zien zonder schade aan te richten. Met een goede organisatie kan walvissen spotten een geweldige ervaring zijn voor toeristen, lokale gemeenschappen – die er economisch van kunnen profiteren – en walvispopulaties.

Hoe draagt walvistoerisme iets bij voor walvissen, gemeenschappen en het ecosysteem?

Ecotoerisme, toerisme met als doel om de natuur te ervaren, is erop gericht om zo min mogelijk impact op de natuur te hebben. Walvistoerisme is slechts één voorbeeld van hoe ethisch ecotoerisme ten goede kan komen aan dieren, gemeenschappen en het milieu.

Dit zijn enkele tastbare voordelen die het walvisspotten kan opleveren als verantwoordelijkheid en ethische besluitvorming centraal staan:

Werkgelegenheid creëren

Walvisspotten is een relatief kleine bedrijfstak, maar biedt toch werk aan duizenden mensen over de hele wereld. Deze banen bevinden zich vooral in kustgemeenschappen waar de traditionele visserij het moeilijk heeft en hightech banen moeilijk te krijgen zijn.

Kustgemeenschappen transformeren (en in stand houden)

Kustgemeenschappen hebben voor hun economie en identiteit altijd vertrouwd op hun relatie met de oceaan. Door walvistoerisme kunnen deze gemeenschappen die relatie behouden en beschermers van de oceaan worden zonder het uit te buiten.

Duurzame inkomens genereren

Walvistoerisme biedt niet alleen werk aan de mensen die direct bij de tochten betrokken zijn; hele gemeenschappen kunnen rekenen op de inkomsten die dit soort toerisme genereert. Dit zorgt voor brede steun en een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor walvissen en ander zeeleven.

Bewustwording over natuurbehoud vergroten

Walvistours zijn niet alleen een gelegenheid om deze prachtige dieren te zien, maar ook om aandacht te vragen voor de bedreigingen voor het zeeleven en het werk om ze te behouden. Als walvistoeristen meer weten over het complexe gedrag van walvissen, hun sterke sociale banden en de bedreigingen waarmee ze te maken hebben, worden ze misschien wel fanatieke voorstanders van het behoud van de zee en beleid dat walvissen beschermt. Het in het echt zien van de dieren die door dit werk worden gered, helpt om voorlichting om te zetten in zinvolle actie.

Onderzoek ondersteunen

Wetenschappelijk onderzoek kan een moeilijke en tijdrovende onderneming zijn. De walvistoerisme-industrie kan een cruciale rol spelen om onderzoekers te helpen om afgelegen gebieden te bereiken en gegevens te verzamelen. Onderzoekers kunnen meereizen met walvisspotboten of reisleiders opleiden om nauwkeurige bevindingen vast te leggen die vervolgens worden geanalyseerd.

Is walvisspotten ethisch verantwoord?

Ethisch walvistoerisme zorgt voor evenwicht. Het probeert het contact met (en de schade aan) walvissen te minimaliseren, ecosystemen te beschermen, bezoekers voor te lichten en een avontuurlijke ervaring te bieden die mensen zich zullen herinneren. Er komt veel bij kijken, maar het is mogelijk. Bovendien biedt het landen een ethische economische kans om de commerciële walvisjacht te vervangen.

Is walvissen spotten gevaarlijk voor walvissen?

Zoals we eerder hebben gezegd, geeft ethisch walvistoerisme prioriteit aan de veiligheid en het welzijn van walvissen. Zonder de nodige zorgvuldigheid kunnen de ‘walvissafari's’ deze dieren schaden. Dit kan op de volgende manieren:

Scheepsaanvaringen

Een van de meest voor de hand liggende gevaren komt van scheepsaanvaringen. Dit is wanneer een boot of schip in aanraking komt met een walvis. De dreiging van scheepsaanvaringen is een van de redenen voor de minimale afstanden die de IWC aanbeveelt tussen boten en walvispopulaties.

Verstoringen

Andere gevaren voor walvissen kunnen lastiger te zien zijn. De aanwezigheid van boten in de buurt van een groep walvissen kan de gebruikelijke activiteiten van de walvissen verstoren. Als walvissen bijvoorbeeld naar voedsel aan het zoeken zijn of aan het rusten zijn, kunnen ze hiermee stoppen om alert te blijven op de boten.

Stress

De aanwezigheid van mensen kan zelfs de ademhaling van walvissen versnellen. Dit is vergelijkbaar met mensen die sneller ademen als ze nerveus of gestrest zijn. Op de lange termijn verhoogt dit hun dagelijkse energieverbruik, waardoor hun vermogen om zich te voeden onder druk komt te staan.

Als ze gestrest zijn, kunnen vrouwelijke walvissen stoppen met het produceren van voldoende melk voor hun kalveren, waardoor de overlevingskansen van de kalfjes afnemen en het voortbestaan van de groep – en soms van de soort – in gevaar komt.

Als walvissen te gestrest raken, kunnen ze de gebieden waar de walvistours zijn, verlaten. Helaas betekent dit dat ze verplaatsen naar leefgebieden van mindere kwaliteit en met minder voedsel, waardoor de groep in gevaar komt.

Geluidsoverlast

Onderzoekers worden zich ook steeds meer bewust van de invloed van geluidsoverlast op walvissen. Walvissen hebben een uitstekend gehoor en het lawaai van schepen kan hen van streek maken en het hen moeilijk maken om te communiceren – wat essentieel is voor hun voortbestaan.

Ondanks deze uitdagingen zijn er manieren om walvisspotten op het water veilig te maken voor walvissen, door de juiste reisaanbieder te kiezen en je te houden aan de essentiële regels.

Hoe kies je een duurzame aanbieder voor walvistours?

Voor walvissen (en in het algemeen het hele zeemilieu) is het verschil tussen een duurzame, ethische aanbieder en een onethische aanbieder drastisch groot. Voor toeristen en reizigers die een keuze moeten maken, kan het echter moeilijk zijn om ze uit elkaar te houden.

Dit zijn enkele dingen waar je op moet letten als je een ethische walvisspotter zoekt:

Ze volgen alle regels

Ethische touroperators weten dat de regels er niet voor niets zijn en willen je graag laten zien dat ze hun verantwoordelijkheid serieus nemen. Doe voor je reis onderzoek naar lokale richtlijnen (zoals deze voor de VS) en onderzoek verschillende touroperators.

Ze zijn trots op hun minimale impact

De beste touroperators willen een minimale impact hebben op dieren en ecosystemen, en passen hun boten aan om dit te bereiken. Ga op zoek naar organisaties die hun milieuvriendelijke, geluidsarme boten onder de aandacht brengen.

Ze vermijden risicovolle ontmoetingen

Bezoekers kunnen gefascineerd zijn als ze een moeder en kalf samen zien zwemmen, maar deze ontmoetingen zijn lang niet zo leuk voor de dieren. Ethische exploitanten zullen een beleid hebben om deze risicovolle situaties te vermijden en kwetsbare jonge walvissen te beschermen.

Ze werken samen met dierenwelzijnsorganisaties

Organisaties zoals Whale Sense en World Cetacean Alliance streven naar betere normen in de walvisspotbranche. Goede touroperators staan volledig achter dit doel en zullen graag meedoen. Kies voor touroperators die door een van deze organisaties zijn gecertificeerd.

Wanneer en waar kun je verschillende walvissen zien?

Er zijn meer dan 90 verschillende walvissoorten en ze komen voor in alle oceanen ter wereld. Bekijk een aantal van de beste plekken om walvissen te spotten en welke walvissen je hier kunt zien:

Verenigd Koninkrijk

Walvissen zijn langs bijna de hele kust van het Verenigd Koninkrijk te vinden, maar er zijn een paar plekken waar je ze het beste kunt spotten. Denk aan de westkust van Schotland, Moray Firth aan de oostkust van Schotland en Cardigan Bay in Wales.

Als je geluk hebt, zie je in het Verenigd Koninkrijk vinvissen, dwergvinvissen, bultruggen en orka's.

Verenigde Staten

Bijna alle kustgebieden van de aaneengesloten VS, inclusief Hawaï en Alaska, bieden mogelijkheden om walvissen te spotten. Dit zijn enkele van de belangrijkste gebieden en de walvissen die je daar kunt vinden:

• Noordwestelijke Stille Oceaan: Dit gebied, inclusief Washington en Oregon, staat bekend om zijn orka's, bultruggen, dwergvinvissen en grijze walvissen.
• New England: Als je Maine, Massachusetts, Connecticut en Rhode Island bezoekt, kun je bultruggen, vinvissen, dwergvinvissen, grienden en zelfs de ernstig bedreigde noordkapers zien.
• Californië: Californië is de plek waar het moderne walvisspotten is begonnen. Je kunt er grijze walvissen, bultruggen, vinvissen, dwergvinvissen en blauwe vinvissen zien.
• Alaska: Als je wat verder reist, naar Alaska, zie je geweldige uitzichten en kun je grijze walvissen, bultruggen, orka's en beloega's tegenkomen.
• Hawaï: Rondom Hawaï kun je bultruggen spotten. Experts raden aan om in februari te gaan voor de beste walviservaring.

IJsland

IJsland is een van de weinige landen ter wereld waar de commerciële jacht op walvissen nog legaal is. IFAW werkt in IJsland om ethisch verantwoord walvissen spotten te promoten als economisch alternatief.

IFAW werkt samen met IceWhale, een organisatie van IJslandse walvisspot-touroperators, om het verantwoord walvisspotten te promoten en heeft geholpen om een einde te maken aan de jacht op dwergvinvissen rond Reykjavik. Samen hebben we het aantal toeristen dat in IJsland walvissen gaat spotten vertienvoudigd en het aantal reizigers dat walvisvlees eet met 71% verminderd.

De zomer is een bijzonder goede tijd om walvissen te zien bij IJsland. De meest voorkomende soorten zijn bultruggen, dwergvinvissen, orka's, vinvissen, potvissen en blauwe vinvissen.

Nieuw-Zeeland

De helft van alle walvisachtigen ter wereld is te zien in de wateren rond Nieuw-Zeeland, waardoor het een perfecte plek is om walvissen te spotten. Hoewel je langs de hele kust walvissen kunt zien, zijn de Hauraki Gulf en Kaikoūra bij Auckland enkele van de beste plekken.

Bezoekers van Nieuw-Zeeland kunnen potvissen, Bryde's walvissen, zuidkapers, bultruggen en orka's spotten.

Argentinië

In Argentinië hebben zowel Península Valdés als Tierra del Fuego een lange geschiedenis van walvisspotten. Bezoekers kunnen er naast walvissen ook zeeolifanten en zeeleeuwen zien.

In de Argentijnse wateren leven zuidkapers, bultruggen en orka's.

Kenia

Kenia is al heel lang een topbestemming voor wildlife-toerisme dankzij de lange safaritraditie. Sinds kort is er ook een industrie ontstaan rond het spotten van dolfijnen en walvissen, vooral bultruggen die tussen augustus en oktober door de Keniaanse wateren trekken.

Als je in Kenia walvissen (en dolfijnen) wilt spotten, moet je naar het Malindi Watamu National Marine Park and Reserve of het Kisite Mpunguti National Marine Park and Reserve gaan.

Hoe IFAW duurzaam walvisspotten promoot

Mede dankzij de groei van walvistoerisme is de commerciële walvisvangst een uitstervende industrie. Het is echter helaas nog niet helemaal verdwenen. IFAW zet zich in om ethisch verantwoord walvissen spotten te promoten en eindelijk een einde te maken aan het doden van walvissen voor de winst.

We moeten de druk op de regeringen van Noorwegen, IJsland en Japan opvoeren om het wereldwijde verbod op commerciële walvisvangst te handhaven en mazen in de wet te dichten.

Help IFAW een einde te maken aan de commerciële walvisjacht.