Red de noordkaper
Lees verderNoordkaper rapport van het geboorteseizoen 2025
Noordkaper rapport van het geboorteseizoen 2025
Sinds de eerste publicatie van deze blog is er een 11e moeder-kalfkoppel gespot in Cape Cod, Massachusetts, Verenigde Staten!
Elk jaar staan moederwalvissen van de noordkaper voor enorme uitdagingen om gezonde kalfjes groot te brengen. Zelfs nadat ze zijn bevallen in het warme water voor de kust van het zuidoosten van de VS, moeten de moeder-kalfparen een lange en zware reis naar het noorden maken, naar hun voedselgebieden bij New England en Canada.
Het geboorteseizoen van dit jaar (half november 2024 tot half april 2025) was niet anders.

Hier is ons verslag van de hoogtepunten, uitdagingen en verbeterpunten nu het geboorteseizoen van 2025 ten einde loopt.
Cijfers en feiten in vogelvlucht
Er zijn nog maar ongeveer 370 noordkapers over en de soort is met uitsterven bedreigd. Sinds 2017 is er een ongebruikelijke sterftegolf gaande: 41 walvissen zijn overleden, daarnaast zijn er 39 ernstige en 77 minder ernstige verwondingen geregistreerd. Ook planten ze zich veel langzamer voort dan vroeger. Waar een vrouwtje vroeger gemiddeld om de drie jaar een kalf kreeg, is dat nu gemiddeld om de zes tot tien jaar. Waarschijnlijk komt dit door stress door verstrikking, het navigeren tussen druk scheepvaartverkeer, toenemend onderwaterlawaai en veranderingen in de verspreiding van hun voedsel door klimaatverandering.
In het seizoen van 2025 werden slechts 10 kalfjes met zekerheid herkend, plus één die nog niet geïdentificeerd is. Hoewel er eind april misschien nog nieuwe kalfjes kunnen verschijnen, zal dit waarschijnlijk het totaal voor dit jaar zijn.
Vorig jaar werden 20 kalfjes geboren, maar vijf daarvan zijn inmiddels overleden of worden als overleden beschouwd.
We zijn nog lang niet bij een stabiele populatie van noordkapers, maar ondanks alle bedreigingen blijven we hoopvol. Dankzij de voortdurende natuurbeschermingsinspanningen en eenvoudige, effectieve acties van mensen kunnen we deze ernstig bedreigde soort helpen herstellen.
De eerste waarneming
Het eerste kalf van het seizoen werd niet gespot door onderzoekers of met geavanceerde technologie, maar door een voorbijganger die op 24 november 2024 aan het varen was bij Cape Romain, South Carolina. Gelukkig wist deze persoon meteen wat te doen en meldde de waarneming direct bij de juiste instanties. IFAW heeft meegeholpen aan de ontwikkeling van een app om dit eenvoudig te maken: Whale Alert.
De foto’s van het moeder-kalfkoppel waren helaas niet scherp genoeg om de moeder te herkennen. Wel waren tussen 20 en 25 november drie mogelijke moeders in het gebied gezien: Black Heart (catalogusnummer 3540), Koala (catalogusnummer 3940) en Curlew (catalogusnummer 4190).
Blackheart is sindsdien gespot met haar kalf, maar we hopen genoeg informatie te verzamelen om te bepalen of het onbekende paar Koala of Curlew was.
Dergelijke meldingen zijn van groot belang om noordkapers te beschermen tegen aanvaringen met boten en schepen. Met de steun die deze persoon liet zien, kunnen we samen helpen deze soort te redden.
Een bijzondere waarneming
Op 3 februari 2025 werd Accordion (catalogusnummer 4150) gezien met haar eerste bekende kalf — een echte reden om te vieren! We zijn extra blij, want Accordion heeft zelf een zware verwonding overleefd. Ze kreeg haar naam vanwege het accordeonvormige litteken op haar rug, veroorzaakt door een scheepsschroef.
Toch werden Accordion en haar kalf vlakbij drukke scheepvaartroutes gezien, bij de ingang van de haven van New York en New Jersey. Het is bijzonder om zo’n jong kalf daar zo ver in het noorden te zien, zeker in deze tijd van het jaar. Meestal worden de kalfjes geboren in het warmere water bij South Carolina, Georgia en Florida.
Dat ze zo dicht bij deze drukke vaarwegen waren, is zorgwekkend. Gelukkig waren ze binnen een Seizoensgebonden Beheergebied waar schepen van 20 meter of langer niet sneller mogen varen dan 10 knopen. Toch zijn deze walvissen ook kwetsbaar voor kleinere boten, zoals recreatie- en vissersschepen.
We weten niet precies waarom Accordion en haar kalf hier waren, maar er zijn een paar mogelijke redenen. Accordion is nog nooit eerder in de zuidelijke geboortegebieden gezien, en dit is haar eerste kalf. Misschien volgt ze haar eigen, afwijkende migratiepatroon. Ook kan de opwarming van de oceaan het voedsel anders verdelen of bepalen waar de vrouwtjes zich veilig voelen om te bevallen. Omdat het leefgebied van de noordkaper door klimaatverandering verandert, zullen de regels ter bescherming van deze walvissen ook aangepast moeten worden.

Conservation challenges
The biggest threats these whales face are vessel strikes and entanglement in fishing gear.
Even when a whale isn’t immediately killed by a collision with a vessel or being weighed down with ropes, they become weakened—less capable of swimming the distances necessary to find enough food, not strong enough to reproduce, and less resilient to other stressors in their environment.
During this calving season, two whales were spotted entangled in ropes off the coast of Massachusetts. On 9 December 2024, a NOAA Fisheries aerial survey found a young male (#5110) of around three years old who was so severely entangled that NOAA Fisheries biologists considered it a serious injury, meaning he is unlikely to survive. He has not been seen since.
The same day, an adult female (Catalog #4120) was seen with ropes trailing from her mouth. Her entanglement was determined to be causing sublethal injuries and was considered a morbidity case. Fortunately, on 9 February 2025, she was seen swimming in Cape Cod Bay and seemed to be free of the gear. Despite being of reproductive age, this whale has never had a calf of her own. Sublethal injuries such as what she experienced may be playing a part in that.
With fewer than 70 reproductive-age females remaining, every single one is vital to the species’ survival, and they need to be healthy and strong to survive birthing a calf and be able to nurse it.
Technological advancements
Technologie is een van onze belangrijkste hulpmiddelen in de strijd om de noordkaper te redden. Samen met partners ontwikkelen we innovatieve manieren om deze walvissen te monitoren en te beschermen.
Zo zoeken we bijvoorbeeld naar nieuwe toepassingen voor technologie die veel schippers al gebruiken: Automatic Identification Systems (AIS).
Dit is een belangrijke navigatietechnologie die andere schippers en maritieme autoriteiten aan de wal realtime informatie geeft over de positie, koers en snelheid van schepen. Alle commerciële schepen van 20 meter en langer zijn verplicht een AIS-botsingswaarschuwingssysteem aan boord te hebben, maar veel andere schepen gebruiken het vrijwillig. Het samenwerkingsproject van IFAW gebruikt AIS om waarschuwingen te sturen naar schepen in gebieden waar recent walvissen zijn gezien en in zones met snelheidsbeperkingen.
In Canada ondersteunen IFAW en onze partners het gebruik van Smart Buoy-technologie. Deze slimme boeien kunnen vissers snel waarschuwen bij verstrikking, het verschuiven of verlies van vistuig door stormen, of als boeien door andere schepen losraken. We werken samen met sneeuwkrabvissers, First Nations-gemeenschappen, schippers en het bredere publiek om bewustwording te vergroten en deze praktische oplossingen te stimuleren, terwijl we tegelijkertijd de lokale industrie ondersteunen.
Daarnaast helpen we vissers bij het gebruik van on-demand vistuig, ook wel ropeless gear genoemd, tijdens visserijsluitingen. Dit vistuig zet pas lijnen uit om onderwatergereedschap, zoals kreeftenvallen, aan te koppelen als het vissersschip ter plaatse is om het op te halen. Door het verminderen van verticale boeilijnen in het water neemt het risico op verstrikking sterk af, terwijl vissers hun werk kunnen voortzetten.
Betrokkenheid van de gemeenschap
Het publiek speelt een belangrijke rol in het beschermen van deze walvissen. Het eerste kalf van het seizoen werd bijvoorbeeld gezien door een booteigenaar, die meteen de autoriteiten waarschuwde. Zulke snelle en eenvoudige acties helpen onderzoekers en natuurbeschermers om de soort te beschermen, doordat ze andere schippers in de buurt kunnen informeren om langzamer te varen en extra voorzichtig te zijn.

Het belang van educatie
Het begrijpen van deze walvissen helpt ons te voorspellen waar ze zich bevinden, welke bedreigingen hun overleving in gevaar brengen, en hoe we die bedreigingen kunnen verminderen.
Onderzoekers volgen deze walvissen nauwgezet en houden een lijst bij, het North Atlantic Right Whale Catalog, met elke geïdentificeerde walvis, waar en wanneer deze is gezien, en of er tekenen zijn van ziekte, verstrikking, verwondingen of slechte gezondheid. Ze kunnen individuele walvissen herkennen aan hun callositeiten — ruwe, witte plekken op hun kop — die net zo uniek zijn als vingerafdrukken bij mensen. Vaak hebben ze ook littekens of andere kenmerkende markeringen.
Er zijn verschillende kenmerken die de noordkaper als soort herkenbaar maken. Net als andere baleinwalvissen hebben ze twee neusgaten (ook wel blaasgaten genoemd), terwijl tandwalvissen er één hebben. Wanneer noordkapers uitademen via hun blaasgaten, vormt de waterdamp een opvallende V-vorm, terwijl veel andere soorten een meer verticale straal maken. Noordkapers zijn donkerder van kleur dan veel andere walvissen, hebben geen rugvin en zijn de enige walvissen met callositeiten.

Een van de beste manieren om natuurbescherming te steunen, is door met familie en vrienden te praten over waarom deze dieren zo belangrijk zijn. Zo groeit het draagvlak voor beschermingsprogramma’s en wetgeving. Leuk en verrassend nieuws delen, zoals dat walvispoep helpt bij het bestrijden van klimaatverandering, is een fijne manier om zo’n gesprek te beginnen.
Ook kun je deze gesprekken makkelijk starten door IFAW’s nieuwe noordkaper-merchandise te dragen. Zo laat je zien dat je geeft om natuurbescherming én steun je ons werk.
Vooruitblik op het komende jaar
Elk kalf dat de cruciale eerste maanden van zijn leven overleeft, geeft hoop. Elk kalf verdient onze onophoudelijke inzet om de soort te beschermen. Met de juiste monitoring, veiligheidsmaatregelen, wetgeving en de inzet van iedereen die tijd op zee doorbrengt, kunnen we de toekomst van deze ernstig bedreigde walvissen veranderen.
Wanneer deze jonge walvissen oud genoeg zijn om zelf kalfjes te krijgen, willen we dat zij geboren worden in een gezond en bloeiend oceaanmilieu.
Kom in actie om de noordkaper van uitsterven te behoeden.
Gerelateerde content
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.