anders dan wordt gedacht, kunnen veilinghuizen prima zonder ivoor

Vandaag, op 8 december 2017, sluit de Europese Commissie haar online raadpleging waarmee Europese burgers en andere belanghebbenden werd gevraagd naar hun mening over de ivoorhandel. In de Europese Unie wordt ivoor online, via markten en via veilinghuizen verkocht. Uit een peiling die het IFAW eerder dit jaar hield in 16 landen, blijkt dat 90 procent van de mensen geen interesse heeft in het kopen van ivoorproducten; bijna 65 procent gaf aan een volledig verbod op de handel in alle ivoor binnen de EU te zullen steunen. Tegelijkertijd beweren een aantal van de grootste veilinghuizen in de wereld dat het verbieden van deze handel grote negatieve gevolgen zou hebben voor hun activiteiten en omzet.

Uit een gesprek dat ik had met John Albrecht, CEO en eigenaar van Leonard Joel, één van de grootste veilinghuizen in Australië, blijkt echter dat dit niet noodzakelijkerwijs het geval is. Leonard Joel heeft een baanbrekend voorbeeld gesteld door, met ingang van 1 januari 2017, niet langer te handelen in onbewerkt ivoor, zoals slagtanden, of bewerkt ivoor van na 1921. Verder zal het bedrijf erop toezien dat vanaf januari 2019 in zijn veilinghallen ook niet meer wordt gehandeld in bewerkt ivoor van vóór 1921. “Veilinghuizen leggen geen verband tussen hun activiteiten en de onnodige, inhumane illegale jacht op olifanten”, geeft John aan. Maar er is wel degelijk een direct verband, en, zoals het veilinghuis Leonard Joel laat zien, kunnen veilinghuizen wel degelijk een positieve invloed hebben op deze toeleveringsketen, zonder veel van hun activiteiten te verliezen, zoals binnen de branche vaak gevreesd wordt.

Als ik hem vraag naar het effect van dit besluit op de behaalde omzet, weerlegt John een wijdverbreide misvatting: in het afgelopen jaar heeft het bedrijf de omzet helemaal niet zien teruglopen. “Onze recente omzetten vielen zelfs hoger uit dan begroot. En niemand die bij ons werkt heeft zijn baan verloren." Zijn verhaal wordt bevestigd door een recent onderzoek onder veilinghuizen in het Verenigd Koninkrijk, de grootste importeurs en exporteurs van kunst en antiek in Europa. Dit onderzoek laat zien dat de omvang en de waarde van ivoren voorwerpen die door de veilinghuizen worden verkocht, slechts een klein aandeel van hun activiteiten vormen (oktober 2017, ©Two Million Tusks).

John is het met het IFAW eens dat overheidsinstanties en (bedrijfs)organisaties hun kop niet langer in het zand kunnen steken, en dat nú het omslagpunt is. “We kunnen niet rustig afwachten tot de ivoorhandel vanzelf uit de mode raakt, terwijl er ieder jaar meer olifanten worden gedood.” Als het merendeel van het ivoor uit de roulatie wordt genomen, dan heeft dat invloed op de waarde, de vraag en het aanbod.

Het IFAW dringt daarom bij de EU aan op krachtiger wetgeving, die de handel in ivoor effectief verbiedt, met slechts een beperkt aantal, nauwkeurig afgebakende uitzonderingen, bijv. voor muziekinstrumenten en kunstvoorwerpen met grote historische waarde. We oogsten hierin bijval van andere ngo's, en krijgen steun van een groot aantal anderen, zoals meer dan 165 wetenschappers uit 33 landen, leden van het Europees Parlement, de Afrikaanse Olifanten Coalitie, staatsambtenaren van New York, en E-Bay. Allemaal hebben ze, net als John Albrecht, in een rechtstreekse brief EU-commissaris Vella opgeroepen krachtig stelling te nemen en de Europese ivoormarkten te sluiten.

We moeten nú iets doen, omdat dieren van essentieel belang zijn voor de gezonde ecosystemen die wij als mensen nodig hebben om te overleven.

Een olifant is levend meer waard dan dood!

Heb je de EU-raadpleging gemist, maar wil je wel meedoen? Sluit je dan aan bij onze campagne #NoIvoryinEU en teken onze petitie: klik hier om net als de rest van Europa je stem te laten horen om een einde te maken aan de ivoorhandel en de daarmee samenhangende stroperij.