Project Bredere Leefomgeving en Weeshuis Voor Olifanten – Zimbabwe
De dood van een moederolifant is vaak het doodvonnis voor haar jonge kalfjeDoor Jos Danckwerts, directeur natuurbehoud Wild is Life
Twee weken geleden hoorden we dat er een klein olifantje was gezien dat alleen rondliep bij de grens van Zambezi National Park in Zimbabwe, vlakbij Victoria Falls.
Het kalfje was mager, uitgedroogd en had moeite om voorbijtrekkende kuddes bij te houden. Het was duidelijk dat het zijn moeder kwijt was. Hij was pas anderhalf jaar oud. Dit is te jong om zelfstandig te overleven; op die leeftijd drinken olifanten nog melk bij hun moeder.
Olifantenmoeders laten hun kalfjes nooit zomaar achter. Als een jong olifantje alleen wordt gevonden, is er meestal al iets vreselijks gebeurd.
Toen zagen we nog iets: hetzelfde kalfje werd achtervolgd door een groep hyena's. Een enkel olifantje kan zo'n gevaar niet aan. We wisten dat we snel moesten handelen.
WIL-Panda Masuie's nieuwste redding, een mannetjeskalf van 1,5 jaar oud, blijft altijd bij de oudere vrouwtjesolifanten Nora, Annabelle en Maggie. Foto: Paradzai Mutize / © WIL
De redding
Samen met ZimParks en de Forestry Commission begon ons team van Wild is Life, met steun van IFAW, aan de zoektocht. Dagenlang waren er alleen vage sporen te zien in de droge aarde – tekenen van een wanhopige tocht door het bos.
Eindelijk kwam er hoop: het kalf werd weer gezien in de buurt van Chambonda Tented Camp. Binnen een paar uur was een team van Wild is Life-redders, ZimParks-rangers en een dierenarts van Victoria Falls Wildlife Trust onderweg.
In een intense hitte van 38 °C bewoog het team zich voorzichtig door het struikgewas. Een nauwkeurig afgeschoten pijl met verdovingsmiddel zorgde ervoor dat de uitgeputte jonge olifant binnen enkele ogenblikken veilig in slaap viel. De rangers van ZimParks hielden de wacht voor roofdieren, terwijl het team hem snel in een Land Cruiser tilde voor de reis naar Panda Masuie.
Het is geen eenvoudige taak om een zelfs nog jonge olifant te verplaatsen. Gedurende 40 minuten reed het voertuig langzaam over het ruige terrein, terwijl de verzorgers zijn ademhaling in de gaten hielden en zijn lichaam koelden.
Tegen het einde van de middag kwam het kleine kalf veilig aan bij de boma's van Panda Masuie, waar geredde olifanten zorg, gezelschap en een kans op herstel vinden.
Een warm welkom
Voordat de kudde hem kon zien, wisten ze het al. Vanaf de andere kant van de boma's klonk laag gerommel en getrompetter van opwinding – een oorverdovend welkomstkoor.
De verdoving van het kalfje werkte uit en hij werd langzaam wakker, wankel en onzeker. Zodra de hekken opengingen, renden de andere olifanten naar hem toe en reikten met hun slurf naar hem om hem te troosten. Ze raakten hem aan en gromden zachtjes, terwijl ze hem geruststellend omringden.
Die nacht weigerden Norah, Annabelle, Summer en Maggie om van zijn zijde te wijken. Ze bleven hem steeds in de gaten houden terwijl hij de hele nacht rustig bleef staan, nog te onzeker om te gaan liggen of een flesje te drinken.
Tegen de ochtend leidde de kudde hem voorzichtig naar buiten om te grazen en een stofbad te nemen. Hij volgde hen stil, zijn kleine stapjes in hetzelfde tempo als die van hen.
En toen, onder de geduldige zorg van een van de meest ervaren verzorgers van Wild is Life, Paradzai Mutize, dronk het kleine kalfje eindelijk zijn eerste volle fles melk. Het was een rustig maar krachtig moment van vertrouwen.
Slechts een paar weken na zijn redding voelt Winston zich al helemaal thuis bij Panda Masuie, waar hij rustig geniet van een fles melk. Foto: Paradzai Mutize / © WIL
Een toekomst met Room to Roam
De verzorgers en medewerkers van Panda Masuie hebben het nieuwe kalf Winston genoemd. Zijn verhaal gaat over verlies, redding en veerkracht, maar laat ook zien wat er mogelijk is als mensen samenwerken om wilde dieren te beschermen.
Elke succesvolle redding herinnert ons eraan waarom IFAW's visie van Room to Roam zo belangrijk is. We willen veilige, gezonde gebieden met elkaar verbinden zodat olifanten en andere wilde dieren vrij kunnen rondtrekken, de benodigde voedselbronnen kunnen vinden en zonder conflicten kunnen leven.
Dankzij de zorg en samenwerking van velen – Wild is Life, ZimParks, de Forestry Commission, Victoria Falls Wildlife Trust en lokale partners – heeft Winston nu een tweede kans. Op een dag, als hij sterk en er klaar voor is, zal hij weer rondtrekken door het Afrikaanse landschap, onderdeel van een aaneengesloten gebied dat veiligheid, vrijheid en hoop biedt.
Gerelateerde content
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.