Centre for Wildlife Rehabilitation and Conservation - India
De snelweg in de buurt van Nationaal Park Kaziranga is een grote bedreiging voor dierenWaarom we Indische neushoornkalfjes redden in India
Waarom we Indische neushoornkalfjes redden in India
Elk jaar, wanneer de vlaktes tussen de rivieren Brahmaputra en Barak in de staat Assam in het noordwesten van India onder water komen te staan, wordt het leven voor zowel mensen als dieren een uitdaging. De overstromingen zijn weliswaar essentieel voor het ecosysteem, maar ze bedreigen levens. Veel jonge dieren raken door de overstromingen hun ouders kwijt.
Overstromingen maken deel uit van de natuurlijke kringloop van dit ecosysteem, en eeuwenlang trokken wilde dieren zoals neushoorns en olifanten simpelweg naar hoger gelegen gebieden. Nu er echter steeds meer mensen gaan wonen in de veiligere zones van de uiterwaarden, hebben wilde dieren minder gebieden om hun toevlucht te zoeken. Als dieren vluchten naar of in de buurt van dorpen, neemt de kans op conflicten tussen mensen en wilde dieren toe.

Een toevluchtsoord in het bos
Het Centre for Wildlife Rehabilitation and Conservation (CWRC), een samenwerking tussen IFAW, Wildlife Trust of India (WTI) en het Assam Forest Department, is de enige plek in India waar gestrande, gewonde en verweesde dieren worden opgevangen, grootgebracht, verzorgd en weer worden vrijgelaten. Hoewel ze het hele jaar door met verschillende dieren werken, is het moesson (regen)seizoen altijd een van de meest kritieke periodes van het jaar voor reddingsacties.
Het CWRC vangt dieren op die door de overstromingen zijn gestrand, vaak jonge olifanten en neushoorns, en laat ze weer vrij wanneer het weer en de omstandigheden zijn verbeterd. Hoewel veel dieren slechts een paar dagen revalidatie nodig hebben, blijven sommige dieren vanwege hun leeftijd of medische toestand voor langere tijd in het centrum.
Opgroeien bij CWRC
Op 2 augustus 2020 werd een vrouwelijke neushoorn, toen nog maar een paar weken oud, alleen aangetroffen in de buurt van het Teteliguri-antistroperijkamp onder de Kohara-bergketen van Kaziranga National Park. Aan haar toestand was duidelijk te zien dat ze al een tijdje alleen was. Zonder haar moeder zou ze het niet overleven. De dierenartsen van het CWRC zagen al snel dat ze een levensbedreigende maag-darmaandoening had en gaven haar spoedeisende hulp.

Hoewel ze beter werd, kon ze niet terug naar het wild zonder moeder om voor haar te zorgen. Onder de bescherming en zorg van het CWRC-team en met de gezelschap van andere neushoorns begon Chandra op te bloeien. Deze naam kreeg ze van de verzorgers.
Een adoptiebroertje
Een jaar later, bijna op de dag af, werd WTI gevraagd om te kijken naar het gepiep en gehuil van een wild dier dat in de buurt van een van de dorpen in het Kohora-gebergte werd gehoord. Daar vonden ze een Indisch neushoornkalfje van slechts een paar weken oud. WTI ging vanuit de lucht op zoek naar zijn moeder, maar ze was nergens te vinden. Het herenigen van een wees met zijn familie is altijd het hoofddoel, maar dat is vaak niet mogelijk. Daarom kreeg dit kleine neushoornkalfje het op één na beste: de kans om op te groeien in het CWRC, waar hij zal blijven tot hij klaar is om te worden vrijgelaten.
De verzorgers noemden hem Kanai, naar Lord Krishna. Kort nadat hij zich bij CWRC op zijn gemak voelde, werd hij voorgesteld aan Chandra. Kanai voelde zich meteen tot haar aangetrokken en keek tegen haar op als tegen een grote zus. Chandra is terughoudend en voorzichtig in al haar doen en laten, terwijl Kanai zonder angst op ontdekkingstocht gaat. Deze twee schijnbaar tegengestelde energieën vinden het heerlijk om elkaar gezelschap te houden, samen te spelen en elkaar troost te bieden. Ze zorgen voor eindeloos vermaak voor de verzorgers.
Samen werken, samen groeien
Bij WTI helpen weesdieren van alle soorten elkaar op manieren die mensen niet kunnen. Chandra en Kanai zijn nu al meer dan drie jaar samen en blijven bij elkaar totdat ze klaar zijn om te worden vrijgelaten. Ze helpen elkaar groeien en leren, en helpen ook andere weesdieren bij CWRC.
Deze unieke, ondersteunende familie heeft een veel grotere impact dan ze op zichzelf zouden hebben. Net zoals Chandra en Kanai samen opgroeien en anderen helpen, kunnen IFAW en WTI samen een nog grotere impact maken dan wanneer we apart van elkaar zouden werken.
Sinds de oprichting in 2002 heeft het CWRC elk jaar drie tot zestien neushoornkalfjes opgevangen. Zodra ze oud genoeg zijn en zelfstandig kunnen overleven, worden ze weer in het wild vrijgelaten. Sommige worden vrijgelaten met een halsband met zender, die waardevolle info geeft over hun bewegingspatronen. Hierdoor kunnen IFAW en WTI deze wilde populaties beter begrijpen en beschermen.
Succes in natuurbehoud is een reis, geen bestemming
Aan het begin van de 20e eeuw waren er nog maar 400 Indische neushoorns over. Tegenwoordig (in maart 2025) leven er naar schatting meer dan 4.000 neushoorns. In 2022 werden er 2.613 geteld in Kaziranga National Park, de thuisbasis van IFAW-WTI's CWRC. Masa Forest, de plek waar veel gerehabiliteerde neushoorns worden uitgezet, heeft de helft van haar populatie te danken aan de inspanningen van het CWRC. De neushoorns gedijen goed en krijgen ook zelf kalveren. Dit project heeft ook bijgedragen aan het herstel van de neushoornpopulatie in Greater Manas National Park.
Als sleutelsoort zijn neushoorns de hoveniers van de graslanden en vlaktes waar ze leven. Door te woelen in ondiepe waterpoelen, gras te eten en zaden te verspreiden, geven ze vorm aan het landschap om hen heen, simpelweg door hun natuurlijke leven te leiden.
Een kwetsbare soort helpen herstellen
Hun leefomgeving wordt echter bedreigd door invasieve plantensoorten, die ze niet eten, en door het toenemende menselijke gebruik van het land. De leefomgeving van neushoorns wordt omgevormd tot weiland voor vee en woongebied, waardoor het landschap waar neushoorns ooit vrij rondliepen, wordt versnipperd. Een extra uitdaging is de jacht op neushoorns voor de ivoorhandel.
IUCN classificeert de Indische neushoorn als kwetsbaar vanwege al deze bedreigingen, maar dankzij de samenwerking tussen IFAW en WTI werpen de inspanningen voor het behoud van deze diersoort vruchten af. Campagnes tegen stroperij, betrokkenheid van de gemeenschap, en reddings- en rehabilitatie-inspanningen dragen allemaal bij aan het vergroten van de neushoornpopulatie. Zonder deze inspanningen zouden Chandra en Kanai er niet zijn, en zouden ze niet het leven leiden dat ze nu leiden. Deze twee jonge neushoorns zullen op een dag terugkeren naar het wild, waar ze met elke stap die ze zetten het landschap zullen herstellen en een betere toekomst zullen creëren voor hun soort en de planeet.
Gerelateerde content
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.