geredde babykoala Aminya in goede handen

IFAW werkt samen met Friends of the Koala in het Australische Lismore in Nieuw-Zuid-Wales en ondersteunt het belangrijke werk van dierenverpleegkundige Marley Christian in de kliniek voor triage, behandeling en pathologie. Friends of the Koala redt momenteel meer dan 50% van alle zieke en gewonde koala's in de staat. Marley kwam in 2015 als vrijwilliger bij Friends of the Koala. Sindsdien heeft ze een opleiding als dierenverpleegkundige afgerond en waardevolle praktijkervaring met het verzorgen en redden van koala's opgedaan. In mei 2019 werd Marley de eerste dierenverpleegkundige in dienst van Friends of the Koala. Ze is verantwoordelijk voor de eerste hulp aan en het klinisch toezicht op zieke en gewonde koala's. Dit is het verhaal van Marley over Aminya, een babykoala die net haar moeder heeft verloren, en haar weg naar herstel. 

Het was op een vrijdagavond in juni. Ik had net mijn dienst erop zitten toen ik een telefoontje kreeg op het noodnummer van Friends of the Koala. Iemand had gezien dat een koala uit een boom was gevallen. De koala had de val helaas niet overleefd, maar bij nadere inspectie bleek dat er nog iets bewoog in haar buidel. Haar jong was nog in leven.

Toen ik aankwam waren de moeder en haar jong in een deken gewikkeld, zodat het jong veilig en warm in haar moeders buidel zat. Dat is precies wat je moet doen als je een koala met een jong vindt. Je moet ze altijd bij elkaar houden, zelfs als de moeder dood is.

Toen wij de moederkoala zorgvuldig onderzochten, zagen wij dat ze verwondingen had aan haar achterpoot, waarschijnlijk omdat ze door een auto was aangereden. Daardoor was ze verzwakt en uit de boom gevallen. Het jong leek zo'n vier maanden oud te zijn. Ze was een beetje uitgedroogd, maar leek verder in goede conditie. Ik nam het jong mee naar huis en gaf haar een infuus. Daarna plaatste ik haar in een 'buidelmand' met een speelgoedpanda om mee te knuffelen. Ze zat er nu warm en behaaglijk bij, maar was nog steeds heel dorstig. Ik gaf haar met een klein spuitje een oplossing van glucose met warm water. Ik moest dit heel langzaam en voorzichtig doen om te voorkomen dat ze teveel ineens binnen zou krijgen en zich zou verslikken. Gelukkig ging het goed. De mensen die het jong hadden gevonden, hadden haar 'Aminya' genoemd naar de plek waar ze was gevonden. Aminya betekent 'stil' in aboriginaltaal, maar deze kleine koala is juist zeer luidruchtig. Ze huilde hartverscheurend de hele nacht om haar moeder en moest elke twee uur worden gevoed. Dat heb ik tot in de vroege uurtjes gedaan.

Aminya zal zo'n zeven tot acht maanden bij Anika, een andere verzorger, verblijven en samen met andere verweesde koala's door mensen worden opgevoed. Ik kom regelmatig bij Aminya kijken en tot mijn vreugde gaat het ongelooflijk goed met haar, dankzij de deskundige zorg van Anika. Aminya zit nog steeds graag in haar buidelmand met de speelgoedpanda, maar hopelijk wordt ze binnenkort avontuurlijker. Ze is dol op haar fles en wordt 's nachts vier keer en overdag twee keer gevoed. Ze begint nu zelfs al van blaadjes te knabbelen. Ze is lang en dun, maar ze wordt geleidelijk aan zwaarder. Volgens Anika zal Aminya net zoals haar moeder een grote, gezonde meid worden. Aminya's moeder woog 8,2 kg, wat meer is dan gemiddeld. Een vrouwtjeskoala weegt over het algemeen rond de 6-7 kg.

Het grootbrengen van verweesde koala's is een fulltimebaan waarvoor speciale training, veel inzet en uithoudingsvermogen nodig zijn. Wij hanteren een 'één moederbeleid' en dat betekent dat verzorgers van jonge koala's zich voor een lange tijd moeten vastleggen, soms wel voor ruim een jaar. Het is ongelooflijk dankbaar werk, maar soms ook een emotionele uitputtingsslag omdat jonge koala's heel kwetsbaar zijn en er geen garantie is dat ze het redden.

Omdat koala's nachtdieren zijn, gaan wij in het centrum al om 5:30 van start. Wij bereiden de maaltijden voor, geven de koalababy's hun maaltijd en zorgen ervoor dat hun dekentjes warm en droog zijn voor een goede nachtrust. Als de jonge koala's slapen, wassen wij de buidels en dekens, maken de flesjes schoon en bereiden wij speciale melk voor de komende 24 uur. Meteen daarna is er het dagelijks verzamelen van verse blaadjes en het kan wel twee uur duren om de juiste eucalyptussoort te vinden. De koala's spelen tussen 11.00 en 14.00 en voordat je het weet is het weer 05:30! Tijd voor een nieuwe dag van zorg en herstel. 

Voordat Aminya eraan toe is om vrijgelaten te worden, moeten wij ervoor zorgen dat ze zelfstandig is en niet langer afhankelijk van mensen voor voedsel en veiligheid. Dat is een proces dat een paar weken in beslag neemt. In die periode is er geen fysiek of mondeling contact tussen verzorgers en koala's en worden de koala's alleen gemonitord en geobserveerd. De meeste jonge koala's protesteren hier eerst tegen, maar na verloop van tijd hebben ze voldoende zelfvertrouwen en zijn ze klaar om de volgende stap te zetten.

Voor het laatste deel van haar rehabilitatietraject gaat Aminya terug naar Friends of the Koala en verblijft ze twee tot drie weken in de koala-opvang. Daar is een speciaal verblijf ('pre-release area') waar ze kan wennen aan het leven in het wild. Zoals het nu met Aminya gaat, zal ze waarschijnlijk in februari of maart 2020 worden vrijgelaten. Als ze terugkeert in het wild sluiten we een periode af. Dan zullen alle slapeloze nachten en inspannende dagen de moeite waard zijn geweest. Je wordt er zo ontzettend blij van als je deze dieren voor het eerst in een boom ziet klimmen, nog even naar je ziet omkijken en dan snel helemaal naar de bovenste takken ziet klauteren. Daardoor heb ik de beste baan die je je maar kunt voorstellen.

- Marley Christian, dierenverpleegkundige bij Friends of the Koala