Hoe kunnen we AI gebruiken om wildlifecriminaliteit te bestrijden?

De handel in wilde dieren is na drugshandel, mensenhandel en wapenhandel de vierde meest voorkomende vorm van internationale criminaliteit. Voor verhandelde levende dieren, waaronder veel bedreigde diersoorten, is de redding door wetshandhavers in de frontlinie (luchthavens, landsgrenzen, havens) vaak de laatste kans op hun terugkeer naar het wild. 

Deze reddingsacties zijn grotendeels afhankelijk van toeval en omstandigheden. De wetshandhavers zien dagelijks een enorme hoeveelheid vracht voorbijkomen. Ze moeten de keuze maken welke items ze wel of niet onderzoeken. Daarom bestaat de kans dat items met levende dieren er niet worden uitgepikt. 

Er is behoefte aan een meer gerichte aanpak die de wetshandhavers inzicht geeft in waar ze de grootste kans hebben om verborgen verhandelde wilde dieren te treffen. 

Kunstmatige intelligentie (AI) kan een mogelijke oplossing zijn. 

AI trainen met data

Wetshandhavers in de frontlinie kunnen onmogelijk alle vracht doorzoeken die via luchthavens of landsgrenzen passeert. AI kan hun vertellen bij welke controleposten en op welke tijdstippen de kans het grootst is om verhandelde wilde dieren aan te treffen. 

AI-software moet hiervoor data verzamelen en analyseren. Dit kunnen inlichtingenrapporten zijn, inbeslagnames door grenswachten en gegevens die wetshandhavers tijdens hun dagelijkse routinecontroles verzamelen. Het kunnen ook vrij beschikbare gegevens zijn (van bijvoorbeeld transportbedrijven) en aanvullende gegevens van ngo's en universiteiten over soortspecifieke seizoenspatronen en veelvoorkomende smokkelroutes. Ook feedback van deelnemers aan praktijkproeven met deze technologie kan worden gebruikt om AI te helpen leren. 

Het doel is om een zogenaamde ‘feedbackloop’ te creëren waarbij data AI informeren. De AI-tool helpt de wetshandhavers om meer handelaren in wilde dieren te vangen en dit levert weer betere gegevens op. Zo kan AI blijven leren en uiteindelijk steeds nauwkeurigere voorspellingen doen. 

AI in actie

Met AI-tools kunnen we op de meest optimale plekken en momenten middelen inzetten om de handel in wilde dieren te bestrijden. We kunnen extra mankracht inzetten op de controleposten en tijdstippen waar en wanneer de trefkans op verhandelde wilde dieren het grootst is. 

Het zou handig zijn om een app te hebben als hulpmiddel om de handel in wilde dieren te bestrijden. Op die app zouden dan plattegronden moeten staan die rangers en wetshandhavers routes laten zien waar ze de meeste kans hebben om verhandelde dieren te treffen. 

Wetshandhavers in de frontlinie, die de handel in wilde dieren ter plekke bestrijden, gebruiken op dit moment nog geen praktische AI-tools. AI wordt echter al wel ingezet om de online handel te bestrijden: wanneer dieren illegaal online worden verhandeld en gebruikers hun foto's uploaden, kunnen AI-tools het internet afzoeken naar deze foto's. Ze kunnen verdachte illegale advertenties, accounts en andere relevante informatie opsporen en markeren.

Obstakels bij AI-implementatie

Op dit moment willen veel organisaties AI inzetten omdat het een trend is. AI vraagt echter om een aanzienlijke investering in middelen, tijd, politieke steun en expertise. 

Ook vereisen AI-tools kostbare testen en proefperiodes. Voordat je duizenden of miljoenen euro's aan de ontwikkeling van een AI-tool uitgeeft, moet je wel zeker weten dat die daadwerkelijk effectief is. 

Degenen die zich inzetten voor het bestrijden van wildlifecriminaliteit hebben al te weinig geld en apparatuur om hun werk in het veld te kunnen doen. Eventuele investeringen in AI-technologie kunnen pas worden gedaan als de mensen in het veld over een goede basisuitrusting beschikken. 

Daarnaast is voor een effectieve AI-tool tijd en data nodig. Helaas ontbreekt het op dit moment nog aan voldoende gegevens over de handel in wilde dieren. 

Training en apparatuur hebben prioriteit

Het is moeilijk om precies te zeggen hoe de toekomst van AI-technologie eruit zal zien. We weten wel dat deze technologie met de tijd steeds nauwkeuriger zal worden, hoewel die nooit perfect zal zijn. Menselijk gedrag kunnen we nooit met 100 procent voorspellen, maar we kunnen het waarschijnlijke gedrag wel in ons voordeel gebruiken in onze strijd tegen wildlifecriminaliteit. 

Aan de andere kant moeten we AI niet als de magische oplossing zien voor de handel in wilde dieren; het is een mogelijk onderdeel van een veelzijdige oplossing. Er zijn nog genoeg acties die we kunnen ondernemen om wilde dieren te helpen die in de illegale handel zijn terechtgekomen. Zo vechten we voor het aanscherpen van beleid en strengere beperkingen, en proberen we de vraag naar deze dieren terug te dringen. Daarnaast zetten toegewijde wetshandhavers en rangers zich elke dag in om dit probleem ter plekke aan te pakken. Maar om hun werk goed te kunnen doen, is er dringend behoefte aan betere training, materiaal en andere middelen. 

We willen graag in die behoefte voorzien en wildlifecriminaliteit bestrijden.