Zeeschildpad

Wat eten zeeschildpadden?

Alle soorten zeeschildpadden zijn alleseters. Ze eten veel verschillende dingen, zoals viseitjes, weekdieren, schaaldieren, algen, zeegras, zeewier, inktvis, zeesponzen, garnalen, koralen, zeepokken, zeekomkommers, zanddollars en nog veel meer.

De enige uitzonderingen zijn groene zeeschildpadden, die als ze jong zijn nog alles eten, maar als ze volwassen zijn alleen nog maar planten eten.

Eten zeeschildpadden kwallen?

Alle soorten zeeschildpadden eten kwallen, ook de groene zeeschildpad tijdens zijn omnivore jeugd. Van alle soorten eten lederschildpadden de meeste kwallen.

Hoe lang leven zeeschildpadden?

De gemiddelde natuurlijke levensduur van een schildpad ligt tussen de 50 en 100 jaar. Over het algemeen bereikt echter maar één op de duizend jongen de voortplantingsleeftijd.

Hoe oud is de oudste zeeschildpad?

Het is lastig om vast te stellen hoe oud een schildpad is, maar er zijn meerdere voorbeelden van zeeschildpadden die meer dan 100 jaar oud zijn geworden. Volgens het Guinness Book of World Records is de oudste zeeschildpad die we kennen naar schatting 400 jaar oud geworden, maar dit is niet officieel vastgelegd.

Hoe lang kunnen zeeschildpadden hun adem inhouden?

Als zeeschildpadden zwemmen, jagen en eten, komen ze meestal om de paar minuten naar de oppervlakte om lucht te happen. Als ze rusten, vertragen ze hun hartslag tot één slag per negen minuten. Zo kunnen ze meerdere uren hun adem inhouden en onder water slapen.

Wanneer komen zeeschildpadden uit het ei?

Zeeschildpaddeneieren ontwikkelen zich ongeveer twee maanden voordat ze uitkomen.

De temperatuur van elk ei tijdens dit proces bepaalt het geslacht van de baby: bij hogere temperaturen wordt het een vrouwtje, bij lagere temperaturen een mannetje. Als een heel nest op dezelfde temperatuur wordt gehouden, kan het zijn dat er alleen maar mannetjes of alleen maar vrouwtjes uitkomen. In de natuur is echter meestal de temperatuur van de eieren bovenin het nest anders dan die van de eieren onderin, waardoor beide geslachten zich kunnen ontwikkelen.

Hoeveel eieren leggen zeeschildpadden?

Het precieze aantal eieren verschilt per soort, maar gemiddeld leggen zeeschildpadden ongeveer 110 eieren per nest. Een vrouwtje kan tijdens de broedperiode wel twee tot acht nesten maken. Dat komt neer op maar liefst 880 eieren per schildpad per broedjaar.

Hoe groot kunnen zeeschildpadden worden?

Hoewel de verschillende soorten zeeschildpadden veel gemeen hebben, variëren ze enorm in grootte. De kleinste soorten zijn de warana en de Kemps zeeschildpad, die meestal 58 tot 78 centimeter groot worden. Het zijn de enige twee soorten die geen meter lang worden.

De karetschildpad en platrugzeeschildpad hebben een gemiddelde lengte van 90 tot 100 centimeter, en de dikkopschildpad en groene zeeschildpad hebben een gemiddelde lengte van 90 tot 120 centimeter. De lederschildpad is veruit de grootste, met een lengte van 1,60 tot 2,40 meter.

Hoeveel wegen zeeschildpadden?

Lederschildpadden zijn de grootste zeeschildpadden en kunnen wel 910 kilo wegen, bijna een ton. De groene zeeschildpad is de zwaarste soort met een hard schild; deze schildpad weegt tot 158 kilo.

Hoe slapen zeeschildpadden?

Hoewel zeeschildpadden naar de oppervlakte moeten komen om te ademen, kunnen ze hun adem 4 tot 7 uur inhouden. Dit betekent dat ze zo lang onder water kunnen slapen voordat ze weer naar boven moeten komen om lucht te happen. Tijdens het paarseizoen en het leggen van eieren slapen ze ook op het land. Over het algemeen slapen zeeschildpadden wel 11 uur per dag, met adempauzes tussendoor.

Zijn zeeschildpadden reptielen?

Zeeschildpadden zijn reptielen die zich hebben aangepast om het grootste deel van hun leven in de oceaan door te brengen. Ze hebben bijvoorbeeld grote klieren bij hun ogen die het zout dat ze uit het zeewater opnemen, weer afvoeren, omdat dat anders dodelijk zou zijn.

Zijn zeeschildpadden zoogdieren?

Zeeschildpadden zijn reptielen, wat betekent dat ze lucht ademen en hun eieren op het land leggen. Zodra de eieren uitkomen, gaan de babyzeeschildpadden meteen naar de zee en hebben ze geen verzorging van hun moeder nodig.

Hebben zeeschildpadden tanden?

Geen enkele zeeschildpadsoort heeft tanden. In plaats daarvan hebben ze scherpe snavels en sterke kaken om hun voedsel te vermalen. Ze hebben ook ruwe papillen in hun keel om te voorkomen dat voedsel uit hun mond glijdt.

Hoewel zeeschildpadden tegenwoordig geen tanden hebben, hadden de meeste van hun voorouders dat wel, zoals de Eunotosaurus africanus, die ongeveer 260 miljoen jaar geleden leefde.

Hoe snel kan een zeeschildpad zwemmen?

Zeeschildpadden zwemmen meestal niet zo snel. Ze eten planten en prooien die zich langzaam voortbewegen, dus zwemmen ze meestal rond met een snelheid van 1,4 tot 9,3 kilometer per uur.

Ze zwemmen alleen sneller als ze bang zijn of worden opgejaagd. In die gevallen kunnen ze snelheden halen van wel 35 km/u.

Waarom zijn zeeschildpadden belangrijk?

Zeeschildpadden helpen al meer dan 100 miljoen jaar om het evenwicht in de mariene ecosystemen waarin ze leven in stand te houden. Ze brengen essentiële voedingsstoffen vanuit de diepte van de oceaan naar stranden en kustduinen, waardoor plantensoorten kunnen groeien en bloeien.

Hun eetgewoonten zijn ook belangrijk. Karetschildpadden eten bijvoorbeeld zeesponzen en voorkomen zo dat deze de koralen verdringen. Lederschildpadden eten kwallen en beschermen zo de visbestanden, wat weer goed is voor andere dieren die van vis leven.

Zijn zeeschildpadden bedreigd?

Helaas zijn de meeste schildpadsoorten kwetsbaar of bedreigd. Hoewel de platrugzeeschildpad niet officieel bedreigd is, kan hij toch in gevaar zijn – er zijn op dit moment niet genoeg gegevens om een officiële beoordeling te maken.

De populaties zeeschildpadden worden beïnvloed door een reeks factoren, waaronder de jacht door mensen en de visserij. Klimaatverandering en vervuiling vormen ook een bedreiging voor de gezondheid en het leefgebied van zeeschildpadden.

Zeeschildpadden worden tegenwoordig bedreigd door allerlei factoren, waarvan er veel te maken hebben met menselijke activiteiten en de gevolgen daarvan voor de gezondheid van de oceanen. Denk aan jacht, bijvangst, vervuiling en klimaatverandering.

Jacht

Schildpadden worden al duizenden jaren bejaagd voor hun vlees en eieren. Door de recente stijging van de vraag naar deze zogenaamde ‘delicatessen’, die worden verkocht als afrodisiacum, zijn zeeschildpadden echter een niet-duurzame voedselbron geworden. Schildpadden worden ook bejaagd voor hun schilden, die worden gebruikt voor het maken van accessoires en decoraties die over de hele wereld worden verkocht.

De toegenomen jacht is vooral schadelijk voor de hele populaties omdat een zeeschildpad pas na 20 tot 30 jaar geslachtsrijp is. Het kan dus wel 30 jaar duren voordat een pasgeboren vrouwtje eieren kan leggen. Als die eieren worden verzameld en verkocht, zal de populatie zeeschildpadden blijven dalen.

Bijvangst

Bijvangst is nog een oorzaak van de afname van de zeeschildpaddenpopulatie. Omdat de dieren in dezelfde gebieden komen als vissen, raken ze vaak verstrikt in sleepnetten voor garnalen, kieuwnetten en lange vislijnen. Hierdoor kunnen ze niet naar de oppervlakte komen om lucht te happen en verdrinken ze vaak. Als ze erin slagen te ontsnappen, kunnen de verwondingen die ze door de netten oplopen hen alsnog fataal zijn.

Hoewel wetenschappers niet precies weten waarom, worden dikkopschildpadden en lederschildpadden vaak (meer dan andere zeeschildpadden) aangetrokken door lange lijnen en raken ze vaak verstrikt in vishaken, die in hun kaak, keel of maag blijven steken en dodelijke verwondingen veroorzaken.

Vervuiling

Ook de vervuiling van de oceaan heeft een directe impact op zeeschildpadden, met name de 5,25 biljoen plastic deeltjes die in het water drijven. Schildpadden zien dit plastic vaak aan voor voedsel en slikken het in. Dit kan hun maag beschadigen en dodelijk zijn. Ze raken ook vaak verstrikt in het afval, waardoor ze verwondingen oplopen die ervoor zorgen dat ze niet meer goed kunnen zwemmen en verdrinken.

Verlies van leefgebied

Zeeschildpadden zijn afhankelijk van stranden om eieren te leggen. Ze kruipen meestal het zand op naar gebieden buiten het bereik van de getijden, zodat hun eieren veilig kunnen uitkomen en niet worden weggespoeld.

Wanneer deze gebieden echter worden aangetast door menselijke ontwikkeling, met infrastructuur om het strand tegen erosie te beschermen of de bouw van recreatieve voorzieningen, kunnen vrouwtjes niet langer het strand opkomen en op veilige plekken nestelen. Daardoor is de kans veel groter dat eieren in zee worden weggespoeld.

Ook het kunstlicht bij stranden is een probleem. Zeeschildpadden komen 's nachts uit het ei en volgen instinctief het maanlicht dat op zee weerkaatst om hun weg te vinden. Als het kunstlicht echter feller is dan de maan, gaan ze de bebouwde kant op. Deze schildpadden hebben geen kans om te overleven.

Klimaatverandering

Klimaatverandering is een toekomstige bedreiging voor zeeschildpadden, maar het is onmogelijk om precies te weten wat de gevolgen zullen zijn. Mariene ecosystemen zijn zo complex dat zelfs een kleine verandering die slechts één soort direct beïnvloedt, een kettingreactie kan veroorzaken die het hele ecosysteem schaadt.

Terwijl we afwachten wat de toekomst zal brengen, maken wetenschappers zich vandaag de dag al zorgen over de stijgende zeetemperaturen voor zeeschildpadden. De watertemperatuur bepaalt namelijk het geslacht van de schildpadden. Warmere temperaturen leiden tot meer vrouwtjes en minder mannetjes, wat de voortplanting in de toekomst belemmert.

Wereldwijd kennen we zeven verschillende soorten zeeschildpadden: lederschildpad, dikkopschildpad, karetschildpad, warana, platrugzeeschildpad, groene zeeschildpad en Kemps zeeschildpad. Ze komen in vrijwel alle oceanen ter wereld voor en broeden op tropische en subtropische stranden. Ze leggen lange afstanden af om voedsel te vinden en doorkruisen zelfs hele oceanen, maar komen toch bijna altijd terug naar hetzelfde strand om eieren te leggen. Zodra de jonge zeeschildpadden op land zijn uitgekomen verteren de eierschalen in het zand, waardoor zandduinen behouden blijven en kusterosie wordt afgeremd.

Zeeschildpadden verzorgen

IFAW werkt samen met lokale partners, zoals Australian Seabird Rescue, om zeeschildpadden te redden, verzorgen en weer vrij te laten in de oceaan. We hebben essentiële middelen geleverd, zoals bakken voor schildpadden, kachels en weegschalen, om te helpen bij de verzorging en om gewonde of zieke zeeschildpadden de beste kans op overleving te geven.

Zeeschildpadden beschermen

In Mexico, waar zes van de zeven zeeschildpadsoorten nestelen, werkt IFAW samen met Maya-vissersgemeenschappen om het samenleven tussen hun huisdieren en bedreigde diersoorten te bevorderen. We verbeteren de gezondheid van huisdieren door ze te vaccineren, ontwormen en steriliseren, en we zorgen voor hokken om te voorkomen dat honden in contact komen met zeeschildpadden. Door honden 's avonds en 's nachts in hun hokken te houden, voorkom je dat ze op de nesten van schildpadden jagen of volwassen schildpadden aanvallen tijdens het broeden.

Mensen voorlichten en pleiten voor beter beleid

In de kustgebieden van Kenia werkt IFAW aan het verminderen van de druk op mariene soorten en ecosystemen. Ook zorgen we voor betere beschermingsmaatregelen. We doen onderzoek naar de populaties van zeeschildpadden en andere belangrijke soorten, geven trainingen over natuurbehoud en reddingsacties aan belangrijke overheidsmedewerkers en gemeenschappen, en zorgen door beter afvalbeheer dat minder schildpadden verstrikt raken in afval of het inslikken.

Op grote schaal is het belangrijk dat wet- en regelgeving verbetert en de oceanen en alles wat erin leeft, beschermt.

Als consument kun je met kleine veranderingen een groot verschil maken. Verminder bijvoorbeeld je plasticverbruik en voorkom dat plastic in de oceaan eindigt en zeeschildpadden bedreigt. Ook kun je organisaties zoals IFAW steunen die in actie komen om zeedieren te redden en beschermen, en die pleiten voor betere regelgeving voor de dieren.