Waarom natuurbehoud mislukt als we onze rangers tekort doen

We kunnen niet verwachten dat je zo leeft en toch elke ochtend je laarzen aantrekt, je wapen pakt en in het nationale park gaat patrouilleren, waar je misschien een leeuw, een beschermende olifant, een gewapende stroper of een illegale mijnwerker tegenkomt. 

Je bent moe, soms hongerig. Je maakt je zorgen over het onderwijs en de gezondheidszorg van je familie…

Ik zou het niet kunnen. En ik vind niet dat we dit van anderen zouden moeten verwachten – zeker niet onder omstandigheden waarin hun eigen welzijn laag op de prioriteitenlijst staat.

Als natuurbeschermers kunnen we de belangrijkste verdedigers voor wilde dieren en beschermde gebieden niet nalaten. Rangers zijn niet alleen fundamenteel voor natuurbehoud, maar ook voor de gezondheid van de hele planeet. We moeten er alles aan doen om hun enorme moed te belonen door hun welzijn, veiligheid en zekerheid – en die van hun families – te verbeteren.

De gevaren waarmee rangers worden geconfronteerd

We schatten dat elk jaar minstens 150 rangers wereldwijd sterven tijdens hun werk.

De International Rangers Federation registreerde tussen 2006 en 2021 2.351 sterfgevallen onder rangers tijdens hun dienst. Bijna de helft (42,2%) was een misdadige dood. Wildlife-criminaliteit is big business en is vaak verbonden met andere georganiseerde misdaad. Stropers, milities en terroristen hebben het gemunt op rangers en doden hen.

De andere helft van de sterfgevallen tijdens het werk waren het gevolg van ongelukken, ziekte, aanvallen door wilde dieren of andere werkgerelateerde ongevallen.

Het is zorgwekkend dat het aantal doden onder rangers lijkt toe te nemen. Sommige sterfgevallen zouden voorkomen kunnen worden met betere bescherming en uitrusting, meer training en een veiligere werkomgeving. 

Wanneer een ranger overlijdt, moet zijn familie de brokstukken oprapen, en met name de financiële last dragen. Veel rangers hebben geen toegang tot verzekeringen om de financiële zekerheid van hun gezin te beschermen als ze overlijden of te gewond zijn om te werken.

Wat hebben rangers nodig?

Rangers hebben ten minste fatsoenlijke huisvesting, bevoorrading, betrouwbare voertuigen, goede laarzen en uniformen nodig. Als aan deze basisbehoeften is voldaan, kunnen ze de meeste taken aan, zelfs bij uitzonderlijk moeilijke omstandigheden en fysieke ongemakken.

Er zijn ook andere spullen die een enorm verschil maken voor hun welzijn. Als rangers bijvoorbeeld een satelliettelefoon hebben, kunnen ze hulp inroepen als ze in de problemen raken. Als ze weten dat hun collega's hen komen redden als ze bijvoorbeeld gewond raken door een dier of een stroper, verhoogt dat hun motivatie. Dat stimuleert dan weer hun werkprestaties.

Rangers hebben ook behoefte aan een verzekering die hun gezinnen ondersteunt als ze zelf niet meer kunnen werken. Naar het werk gaan in de wetenschap dat er een vangnet is, verhoogt ook hun moreel. Daarnaast moeten we ervoor zorgen dat rangers een leefbaar inkomen ontvangen en elke maand op tijd betaald worden. 

Het is ook heel belangrijk dat we de emotionele impact die het heeft als collega's gedood worden of gewond raken, erkennen en ondersteunen. Het aanbieden van diensten zoals herdenkingen en het eren van hun opofferingen kunnen een groot verschil maken. 

Ik had het geluk om dit jaar in Zambia te zijn voor World Ranger Day, en we hielden een ontroerende ceremonie ter nagedachtenis aan gevallen rangers bij een monument in Lusaka Park, dat werd opgezet met steun van IFAW en andere natuurbeschermingsorganisaties. Als je nadenkt over de rol van ceremonies in je persoonlijke leven of in groepen of verenigingen waar je onderdeel van bent, dan begrijp je dat deze momenten van erkenning belangrijk zijn. Ze zijn belangrijk voor je identiteit, je trots en je waardigheid.

Dit betekent dat we een deel van onze middelen besteden aan het verbeteren van de leef- en werkomstandigheden van de rangers. Met name zorgen we ervoor dat hun werkplek over voldoende middelen beschikt, aangezien de meesten van hen meer tijd besteden aan het beschermen van dieren en landschappen dan dat ze thuis zijn. 

Hoe IFAW het welzijn van rangers ondersteunt

IFAW heeft geen rangers in dienst. Het zijn meestal overheids- of gemeenschapsmedewerkers wiens salarissen en uitrusting worden gefinancierd van belastingen of inkomsten uit toerisme. Veel van deze overheden hebben te maken met vaak moeilijke economische omstandigheden en andere prioriteiten. Daarom is het aan IFAW en onze wereldwijde partners en financiers om in te grijpen. Als we dat niet doen, zal onze inzet voor natuurbehoud mislukken.

In Kenia ondersteunt IFAW meer dan 85 Olgulului Community Wildlife Rangers met logistieke steun, zoals het betalen van salarissen, het verzorgen van benodigdheden zoals voedsel, medische verzekeringen, uitrusting, uniformen, voertuigen en digitale radio's, en onderhoud van voertuigen en hulpmiddelen voor het verzamelen van gegevens.

We hebben onlangs ook de nieuw gebouwde David Rio Community Ranger Base voltooid, waar tien rangers nu comfortabel gemeubileerde woonruimte hebben.

In februari 2019 heeft het Wildlife Security-team van IFAW samen met leiders van lokale gemeenschappen Team Lioness opgericht. Deze Maasai-vrouwen doorbreken de sociale normen en creëren nieuwe kansen voor vrouwen. 

Toen in Zimbabwe aan het begin van de coronapandemie het toerisme werd stilgelegd, verlegde IFAW onmiddellijk haar aandacht naar ondersteuning van het welzijn van rangers, zodat belangrijke medewerkers op hun post konden blijven. Als gevolg daarvan is er de afgelopen drie jaar geen enkel geval van olifantenstroperij geregistreerd in Hwange National Park.

IFAW heeft onlangs het Makona rangerstation overgedragen aan ZimParks, het Zimbabwaanse agentschap voor parken en wildbeheer. Dit was onderdeel van de 25-jarige natuurbeschermingssteun van US$ 50 miljoen aan Hwange National Park. Makona is een permanente, volledig uitgeruste rangerbasis met een operationeel centrum en huisvesting voor rangers en hun gezinnen. Zij zullen daar permanent wonen om het park en de wilde dieren te beschermen en snel te kunnen reageren op conflicten tussen mensen en wilde dieren in de aangrenzende gemeenschapsgebieden.  

IFAW steunt niet alleen rangers in Afrika. In Jinghong, China, werken we samen met lokale overheidspartners om gemeenschapsrangers te ondersteunen, als onderdeel van een initiatief voor een netwerk van gemeenschapsrangers. Het initiatief, dat in april 2021 van start ging, vergroot de veiligheid van zowel mensen als olifanten, omdat steeds meer olifanten buiten de beschermde gebieden trekken en in aanraking en conflict komen met de plaatselijke bevolking.

Om onze doelen voor rangers te bereiken, hebben we onze krachten gebundeld met belangrijke wereldwijde organisaties om de beperkte middelen die beschikbaar zijn voor het welzijn van rangers beter te coördineren en te bundelen. Onze partners zijn onder andere United for Wildlife, International Ranger Federation, Universal Ranger Support Alliance en Game Rangers International. 

Onze hoop voor de toekomst

Ons doel is om ervoor te zorgen dat rangers een veilige en fatsoenlijke werk- en levensstandaard hebben. Wij streven ernaar om te voorzien in de middelen, uitrusting en technologie die zij nodig hebben om hun taken uit te voeren. Daarnaast willen we zorgen voor een wettelijk en beleidsmatig kader dat de rechten van de werkers beschermt, meer dan de wereldwijde mensenrechtennormen.

Er is vaak veel discussie over natuurbehoud; er zijn veel tegenstrijdige meningen en agenda's. Niemand vindt echter het ondersteunen van rangers een slecht idee. In een wereld die al heel ingewikkeld is, is het een eenvoudige, duidelijke en effectieve manier om succes te hebben. De wereldwijde gemeenschap moet deze onmisbare krachten collectief erkennen en prioriteit geven.  

Help ons om wilde dieren over de hele wereld te beschermen.