Hond

Wat is een hond?

Tamme honden zijn geëvolueerd uit wolven – grijze wolven, of een andere soort wolf die nu is uitgestorven. Over hun exacte oorsprong is echter wetenschappelijke discussie. Hun genen suggereren dat honden zich tussen 14.000 en 29.000 jaar geleden hebben afgescheiden van hun wilde voorouders en werden gedomesticeerd door menselijke interacties.

Er zijn meer dan 400 hondenrassen, allemaal lid van dezelfde soort: Canis lupus familiaris. Deze zijn allemaal verwant aan andere hondachtigen, zoals vossen.

Honden zijn er in alle soorten en maten, van enorme Duitse Doggen tot kleine Chihuahuas. Het gewicht van honden varieert van 1,8 kilo voor ‘toypoedels’ tot 104 kilo voor de grootste Mastiffs.

Mensen gebruikten eenvoudige vormen van genetische manipulatie om honden te fokken op specifieke instincten en kenmerken. De eerste gedomesticeerde (tammere) honden werden waarschijnlijk gefokt voor de jacht.

Tegenwoordig houden veel mensen honden als gezelschapsdier. Er zijn echter ook veel honden die taken verrichten, zoals het bijstaan van mensen en het opsporen van wildlifecriminaliteit.

Wilde honden kunnen soms helaas een ravage aanrichten in hun lokale ecosysteem, voornamelijk door te azen op inheemse wilde dieren, wat leidt tot een ernstige afname van de populatie.

Wat is de wetenschappelijke naam van een hond?

De wetenschappelijke naam van de hond is Canis lupus familiaris.

Honden zijn een gedomesticeerde ondersoort van grijze wolven (Canis lupus). Er zijn meer dan 400 verschillende hondenrassen, maar ze vallen allemaal onder dezelfde soort.

Waar leven honden?

Honden komen tegenwoordig over de hele wereld voor. Hun voorouders, grijze wolven, kwamen oorspronkelijk op het noordelijk halfrond voor en waren op een gegeven moment het meest verspreide zoogdier ter wereld.

Evolutie

De evolutie van honden uit grijze wolven heeft duizenden jaren geduurd door een combinatie van natuurlijke selectie en menselijke invloed.

Uit onderzoek blijkt dat de eerste gedomesticeerde wolven tussen 14.000 en 29.000 jaar geleden voorkwamen. De exacte tijdlijn en details van dit proces zijn nog steeds onderwerp van discussie onder wetenschappers, omdat er waarschijnlijk meerdere unieke gevallen waren van wolven die werden gedomesticeerd in verschillende delen van de wereld in verschillende periodes.

Er wordt aangenomen dat tussen 20.000 en 40.000 jaar geleden mensen en grijze wolven een relatie begonnen te ontwikkelen die voordelig was voor beide partijen. Verschillende wolvenroedels in verschillende geografische gebieden kwamen op verschillende manieren in deze relatie terecht.

Bijvoorbeeld, wolven in het noorden van Eurazië hadden waarschijnlijk een hand in hun eigen domesticatie door rondtrekkende mensen te volgen. Ze aten de resten van dieren en ander voedsel die deze mensen achterlieten.

Na verloop van tijd vond er een vorm van natuurlijke selectie plaats. Wolven die toleranter tegenover mensen en minder agressief waren, hadden meer kans om te overleven in deze nieuwe omgeving.

Het is onduidelijk hoe wolven, als wilde dieren, zich op hun gemak voelden om ruimte te delen met mensen. Toen dat echter eenmaal zo was, begonnen mensen ze te fokken. Ze gebruikten hierbij eenvoudige vormen van genetische manipulatie om te fokken op specifieke instincten en eigenschappen.

De eerste honden werden waarschijnlijk gefokt voor de jacht, het hoeden van vee, het trekken van sleeën in de kou, en bescherming. Zo werden husky's gefokt om koude temperaturen te weerstaan, Duitse herders om vee te hoeden en teckels om hun vermogen om dassen holen in te jagen.

Naarmate de menselijke samenlevingen zich ontwikkelden en diverser werden, veranderden ook de rollen die we honden gaven. Er ontstonden verschillende rassen op basis van specifieke behoeften en voorkeuren. Door selectief te fokken, werden bepaalde fysieke en gedragskenmerken verder benadrukt. Dit zorgde voor de grote verscheidenheid aan hondenrassen die we vandaag de dag hebben.

Honden als huisdieren

In de loop der tijd fokten mensen honden om als gezelschap te dienen in plaats van voor werkdoeleinden. Tegenwoordig zijn honden populaire huisdieren en zijn er honderden verschillende rassen. Dit zijn de voornaamste groepen van hondenrassen en hun kenmerken:

• Sportieve groep: Gefokt om jagers te helpen bij het vangen en apporteren van gevederd wild. Deze honden hebben vaak een dikke, waterafstotende vacht. Tot de sportieve rassen behoren Labrador-retrievers en Cockerspaniëls.
• Hound-groep: Gefokt om warmbloedige, snelle prooien te achtervolgen tijdens de jacht. Deze honden zijn slank, hebben lange poten en kunnen op korte afstanden heel snel rennen. Houndrassen zijn onder andere greyhounds en bloedhonden.
• Werkgroep: Ontwikkelden zich om mensen te helpen met dagelijkse taken, zoals het trekken van sleeën en het bewaken van kuddes of huizen. Tot de werkrassen behoren Duitse Doggen en rottweilers.
• Terriërs: Gefokt om onder de grond op ongedierte en knaagdieren te jagen. Ze zijn pittig en hebben korte poten. Terriërrassen zijn onder andere Schotse terriërs en bull terriërs.
• Speelgoedgroep: Gefokt voor menselijk gezelschap. Ze zijn vaak klein genoeg om op schoot te passen. Populaire speelgoedrassen zijn mopshondjes en chihuahua's.
• Herders: Ontwikkelden zich om vee zoals schapen en runderen te verplaatsen. Ze hebben veel energie en zijn intelligent. Tot de herdersrassen behoren border collies en Duitse herders.
• Niet-sportieve groep: Deze groep omvat alles dat overblijft – het zijn de hondenrassen die niet in de andere categorieën passen. Enkele niet-sportieve rassen zijn dalmatiërs en poedels.

Het hebben van een hond als huisdier heeft veel voordelen, zoals het verminderen van eenzaamheid en stress, het stimuleren van lichaamsbeweging, en het ondersteunen van sociaal contact met andere hondeneigenaren. Bovendien is aangetoond dat het hebben van een hond in huis je gelukkiger maakt. Studies hebben aangetoond dat honden het niveau van oxytocine kunnen verhogen bij mensen.

Honden met een baan

Tegenwoordig hebben veel honden taken die variëren van therapeutische hulp tot hulp bij wetshandhaving. Enkele belangrijke hondenbanen zijn:

• Therapiehonden, die emotionele steun bieden.
• Zoek- en reddingshonden, die mensen en dieren helpen. Tijdens de verwoestende Australische bosbranden in 2020 werden honden gebruikt om dieren te vinden die uit de branden moesten worden gered.
• Medische honden, die met hun sterke reukvermogen ziektes kunnen opsporen, zoals Parkinson, diabetes, epileptische aanvallen en kanker.
• Leger- en politiehonden, die explosieven, mensen of bewijsmateriaal opsporen. Deze honden worden ook gebruikt in de strijd tegen wildlifecriminaliteit, door hun speurvaardigheden in te zetten om verhandelde dieren of dierlijke lichaamsdelen op te sporen.
• Geleide- of hulphonden, voor mensen met blindheid en/of andere behoeften.

Voorbereid zijn op rampen

Onze huisdieren vertrouwen elke dag op ons voor voedsel, onderdak, water en geknuffel, maar in tijden van nood hebben ze onze hulp nog harder nodig.

Zo kun je je hond(en) voorbereiden op een mogelijke ramp:

• Microchip je hond en houd de informatie op de chip up-to-date
• Laat je hond regelmatig vaccineren
• Zorg dat je hond op zijn gemak is een bench of reismand

Het is ook een goed idee om een noodpakket voor huisdieren samen te stellen, met alles wat je nodig zou kunnen hebben in geval van nood. Dit is wat je erin moet doen:

• Genoeg voedsel voor een paar weken
• Drinkwater
• Een foto van jou met je hond
• Een halsband met identificatielabel
• Een makkelijke bench of reismand
• Voer- en drinkbakjes
• Een riem en/of tuigje
• Medische gegevens
• Medicijnen die je hond nodig heeft
• Indien nodig, een muilkorf en/of andere veiligheidsuitrusting

De bedreiging die honden vormen voor wilde dieren

In sommige gevallen kunnen honden een bedreiging vormen voor wilde dieren. Ze kunnen erop jagen, dieren wegconcurreren om voedsel, zorgen voor inteelt en ziektes verspreiden.

De Global Invasive Species Database merkt op dat wilde honden een bedreiging vormen voor bijna 200 soorten die op de rode lijst van IUCN staan.

Een voorbeeld hiervan is van wilde honden in het Serengeti-Mara ecosysteem in Oost-Afrika, die hondenziekte (ook wel ziekte van Carré of canine distemper virus (CDV)) kunnen verspreiden onder wilde dieren. Onder andere zadeljakhalzen, grootoorvossen en bedreigde Afrikaanse wilde honden kunnen hierdoor worden getroffen.

Een soortgelijk virus, dat ook door honden wordt verspreid, heeft leeuwen, hyena's, grootoorvossen en luipaarden in Maasai Mara National Reserve getroffen.

Verwilderde gedomesticeerde honden en loslopende huisdieren vormen ook een bedreiging voor wilde dieren. Uit een onderzoek in Nieuw-Zeeland bleek dat een enkele Duitse herder naar schatting 500 inheemse kiwi’s doodde.

In de meeste gevallen, wanneer er gedomesticeerde honden bij betrokken zijn, is het aan mensen om deze risico's te beperken om schade voor bedreigde diersoorten te voorkomen. Om wilde dieren te beschermen, is het van vitaal belang om je honden in de gaten te houden en ze aan de lijn te houden als ze naar buiten gaan.