Noordkaper geboorteseizoen 2025

Met nog maar zo’n 370 noordkapers in de oceaan is elk individu van levensbelang voor het voortbestaan van deze ernstig bedreigde soort. Daarom volgen we elk jaar in het zuidoosten van de VS de geboortes van nieuwe noordkaperkalfjes.

Helaas worden noordkapers bedreigd door aanvaringen met schepen, verstrikking in vistuig, onderwaterlawaai en de gevolgen van klimaatverandering. Ze kunnen tot wel 70 jaar oud worden, maar door de toename van visserij- en vaaractiviteiten — en de directe invloed van klimaatverandering op de watertemperatuur — wordt hun levensduur aanzienlijk verkort. En dat terwijl deze indrukwekkende zeezoogdieren tot de grootste dieren op aarde behoren.

Noordkapers planten zich niet snel genoeg voort om het aantal sterfgevallen te compenseren. Sinds NOAA in 2017 een Unusual Mortality Event (ongebruikelijke sterftegolf) uitriep, zijn er 41 sterfgevallen van noordkapers vastgesteld, naast 37 ernstige verwondingen en 70 gevallen van verzwakking of ziekte. Dat komt neer op meer dan 35% van de huidige populatie. Onderzoek suggereert bovendien dat slechts een derde van de sterfgevallen daadwerkelijk wordt gedocumenteerd, wat betekent dat het werkelijke dodental waarschijnlijk veel hoger ligt.

Ter vergelijking: in diezelfde periode zijn er slechts 88 kalfjes geboren—en van minstens negen daarvan is bekend dat ze binnen hetzelfde seizoen zijn overleden.

Het geboorteseizoen van de noordkaper loopt elk jaar van half november tot ongeveer half april. Met nog slechts 70 vruchtbare vrouwtjes in de populatie houden we deze walvissen en hun kalfjes nauwlettend in de gaten om hun overlevingskansen te vergroten.

Gezien de huidige aantallen wordt een geboorteseizoen met 20 kalfjes al als relatief productief beschouwd. Maar door het hoge sterfte- en letselcijfer zijn er eigenlijk minstens 50 nieuwe kalfjes per jaar nodig om de populatie te laten herstellen en groeien. Als het aantal vruchtbare vrouwtjes daalt tot 50, zou de soort functioneel uitgestorven raken.

Wil je op de hoogte blijven van het geboorteseizoen van 2025 en het laatste nieuws over nieuwe kalfjes? Voeg deze pagina toe aan je favorieten en kom regelmatig terug. Je kunt ons ook volgen op Instagram, Facebook en TikTok voor live-updates.

Niet-geïdentificeerd kalf

Het eerste, nog ongeïdentificeerde kalf van het noordkaper-geboorteseizoen 2025 is gespot! Dit pasgeboren kalf werd gezien bij Cape Romain, South Carolina, samen met zijn moeder — mogelijk Black Heart (Catalogus #3540), Koala (Catalogus #3940) of Curlew (Catalogus #4190). Normaal gesproken kunnen onderzoekers individuele walvissen herkennen aan hun uiterlijke kenmerken, maar van deze moeder-kalfcombinatie zijn er nog geen duidelijke foto’s beschikbaar. Met meer waarnemingen hopen de onderzoekers te kunnen bepalen wie de nieuwe moeder is — blijf dus op de hoogte!

Drie mogelijke moeders werden tussen 20 en 25 november langs de kust van Carolina gespot. Dankzij een melding van een watersporter werden onderzoekers op de hoogte gebracht van het kalf.

Veiligheid staat voorop — ben je op het water, houd goed uitkijk en wees voorzichtig. Meld iedere waarneming van een noordkaper bij 1-877-WHALE-HELP (877-942-5343) of bij de US Coast Guard via VHF-kanaal 16. Je kunt ook de Whale Alert-app van IFAW downloaden om walvissen in jouw omgeving te melden en in de gaten te houden.

Kalf van Nauset (Catalogus #2413)

De eerste geïdentificeerde moeder van het seizoen, Nauset (Catalogus #2413), werd op 1 december gespot met haar nieuwe kalf vlakbij Sapelo Island, Georgia. Nauset is 31 jaar oud en dit is haar vijfde kalf; haar laatste geboorte was vier jaar geleden.

Kalf van Minus One (Catalogus #2430) 

Op 9 december, vlak bij Amelia Island in Florida, werd de Noordkaper Minus One (Catalogus #2430) gezien met haar pasgeboren kalf. Minus One is minstens 31 jaar oud en een ervaren moeder. Dit is haar vierde kalf, en het eerste in vier jaar – een bemoedigende geboortecijfers voor een kwetsbare populatie.  

Kalf van Catalogus #4540 

Dit kalf werd op 18 december gespot voor de kust van Virginia. Gefeliciteerd aan noordkaper met catalogusnummer #4540 — zij is 12 jaar oud en dit is haar allereerste kalf! Haar moeder, zus en nicht leven nog en geven ons hoop voor de soort. We wensen het tweetal een veilige reis en de moeder nog vele vruchtbare jaren. 

Kalf van Caterpillar (Catalogus #3503) 

Twee noordkaper-moeders kregen eind december kalfjes om het nieuwe jaar in te luiden! Eén van hen was Caterpillar (Catalogus #3503), een 20-jarige moeder die voor het eerst beviel. Zij en haar kalf werden op 30 december gezien bij het Guana Tolomato Matanzas National Estuarine Research Reserve (GTMNERR) in Ponte Vedra, Florida. 

Kalf van Blackheart (Catalogus #3540) 

Op 30 december werden ook de noordkaper moeder Blackheart (Catalogus #3540) en haar nieuwe kalf gespot. Net als Caterpillar is Blackheart 20 jaar oud en werd zij in de buurt van het GTMNERR gezien. Zij is echter een ervaren moeder, want ze kreeg 12 jaar geleden al een kalf. 

Kalf van Grand Teton (Catalogus #1145)

Het eerste kalf van 2025 is geboren! Op 16 januari werd het gezien bij Amelia Island, Florida. Het is het negende kalf van de 44-jarige moeder Grand Teton (Catalogus #1145), die vier jaar geleden voor het laatst een kalf kreeg. Grand Teton is een bijzonder voorbeeld voor haar leeftijd — hoewel noordkapers wel 70 jaar oud kunnen worden, bereikt slechts 10% de leeftijd van 47,2 jaar, vooral door menselijke invloeden. Veel vrouwelijke walvissen halen helaas die leeftijd niet om kalveren te krijgen, dus Grand Tetons negen kalveren zijn een indrukwekkende prestatie voor het voortbestaan van de soort.

Kalf van Check Mark (Catalogus #3705)

Op 17 januari werd bij Amelia Island, Florida, een kalf gespot samen met de pas bevallen moeder Catalogus #3705, bekend als Check Mark. Zij is 18 jaar oud en gaf voor het eerst in haar leven een kalf.

Normaal worden vrouwelijke Noordkapers rond hun tiende levensjaar volwassen en krijgen ze ongeveer om de drie jaar een kalf. Door door de mens veroorzaakte bedreigingen, zoals verstrikking in vistuig, neemt de stress bij deze dieren echter sterk toe, waardoor het geboortecijfer flink is gedaald. Het zien van een vrouwelijke Noordkaper die voor het eerst kalft, is dan ook een hoopvol en krachtig teken van doorzettingsvermogen.

Kalf van Accordion (Catalogus #4150) 

Accordion (Catalogus #4150) werd op 3 februari gezien met een kalf voor de kust van New York — geen typische plek voor een moeder met kalf, aangezien ze meestal in het zuidoosten worden geboren. Accordion is te herkennen aan een genezen wond op haar rug, veroorzaakt door een aanvaring met een scheepsschroef. Ze is minstens 14 jaar oud en dit is haar eerste kalf — een hoopvol teken voor deze walvis die een ernstige traumatische ervaring heeft doorgemaakt.

Kalf van Cashew (Catalogus #3292) 

Noordkaper Catalogus #3292, bekend als Cashew, werd op 5 februari gezien met een kalf vlakbij Amelia Island, Florida. Cashew is 23 jaar oud en dit is haar derde kalf. Haar vorige kalf werd 10 jaar geleden geboren. 

Kalf van Platypus (Catalogus #3420) 

Op 23 februari werd de Noordkaper Catalogus #3420, bijgenaamd Platypus, samen met een nieuw kalf gezien vlakbij Ormond Beach, Florida. Platypus bracht 10 jaar geleden voor het eerst een kalf ter wereld, dit is haar tweede.

Platypus is geboren in 2004 en is 21 jaar oud. Ze maakt deel uit van een bloeiende kaperfamilie. Haar moeder, bekend als Monarch (Catalogus #2460), leeft nog en kreeg in 2021 het kleine zusje van Platypus. Platypus heeft ook een levende broer, geboren in 2010.

Nu het geboorteseizoen ten einde loopt, blijven we hopen dat we nog meer nieuwe moeders en kalfjes zullen zien en dat de elf tot nu toe geboren kalfjes veilig blijven van de gevaren van aanvaringen met schepen en verstrikking, die deze wateren helaas nog steeds bedreigen. 

Kalf van Monarch (Catalogus #2460) 

In een verrassende ontdekking, nadat het geboorteseizoen eigenlijk voorbij leek, hebben luchtwaarnemers van het Center for Coastal Studies een moeder en kalf ontdekt die eerder niet waren opgemerkt, ten noorden van Sandy Neck Beach in Barnstable, Massachusetts. Deze waarneming op 17 april brengt het totaal aantal waargenomen kalveren in het geboorteseizoen van 2025 op 11, met nu zeven moeder-kalfparen in Cape Cod Bay. 

Het ontdekken van een nieuw kalf buiten het gebruikelijke geboortebied van deze soort is zeldzaam en bijzonder, en onderstreept het belang van nauwgezette monitoring en samenwerking. Monarch (Catalogus #2460) is een ervaren moeder met minstens één bekende dochter, die dit seizoen zelf ook een kalf kreeg — een veelbelovend meer-generatiemoment voor deze kritiek bedreigde diersoort.

De North Atlantic Right Whale Catalogus houdt bij welke walvissen en walviskalfjes door onderzoekers zijn geïdentificeerd. Elke walvis krijgt een viercijferig nummer, maar veel walvissen krijgen ook een naam — vooral als ze unieke fysieke kenmerken of bijzondere verhalen hebben.

In het geboorteseizoen van 2024 zijn er 20 nieuwe kalfjes geboren, maar helaas zijn er vijf overleden of worden ze als overleden verondersteld.

Tijdens het seizoen van 2023 werden 12 nieuwe kalfjes geïdentificeerd. Daaronder was ook het eerste kalf van de walvis bekend als Pilgrim (#4340), die tien jaar oud is.

In het seizoen van 2022 werden vijftien nieuwe kalveren waargenomen. Eén moederwalvis, Catalogusnummer #1515, werd gezien met haar achtste kalf voor de kust van Georgia. Ze is naar schatting ouder dan 39 jaar. Het huidige record voor het meeste aantal kalveren dat een Noordkaper ooit heeft gekregen (voor zover bekend) is negen. Al deze moeders hebben meerdere keren verstrikking in vistuig overleefd, waarbij één zelfs haar kalf baarde en zoog terwijl er nog een stuk vistuig aan haar lichaam vastzat.

In het geboorteseizoen van 2021 werden twintig nieuwe kalveren geboren. Helaas werden twee daarvan slachtoffer van dodelijke aanvaringen met schepen. Hun lichamen spoelden aan op de kusten van Florida en North Carolina. Een ander kalf, gezien nabij de Canarische Eilanden in Spanje, werd zonder moeder waargenomen, wat waarschijnlijk betekent dat ook dit kalf het niet heeft overleefd.

Eerdere aantallen waren onder andere 10 kalveren in 2020, zeven in 2019, geen in 2018, en vijf in 2017. Hieronder zie je hoeveel kalveren er sinds het seizoen van 2007 zijn geboren:

• 2024: 19 kalveren
• 2023: 12 kalveren
• 2022: 15 kalveren 
• 2021: 20 kalveren
• 2020: 10 kalveren
• 2019: 7 kalveren
• 2018: 0 kalveren
• 2017: 5 kalveren
• 2016: 14 kalveren
• 2015: 17 kalveren
• 2014: 11 kalveren 
• 2013: 20 kalveren
• 2012: 7 kalveren
• 2011: 22 kalveren
• 2010: 19 kalveren
• 2009: 39 kalveren
• 2008: 23 kalveren
• 2007: 23 kalveren

Tussen 2007 en 2022 werden er gemiddeld 15,7 kalveren per seizoen geboren. Sinds de Unusual Mortality Event die in 2017 werd uitgeroepen, ligt het gemiddelde echter op slechts 11 kalveren per seizoen.

Hoe voortplanting werkt bij noordkapers 

Elk jaar migreren noordkapers meer dan 1.600 kilometer van hun noordelijke voedselgebieden naar de ondiepe kustwateren in het zuidoosten van de VS. Hier paren ze en brengen ze hun kalveren ter wereld.

Potentiële moeders lopen een verhoogd voortplantingsrisico door toenemende stressfactoren in hun omgeving. Onderzoek toont aan dat de energiekosten van niet-dodelijke verstrikkingen en andere stressoren de groei van de walvissen remmen; kortere lichaamslengtes worden geassocieerd met langere tussenpozen tussen geboorten en lagere geboortecijfers.

Vrouwtjes met ernstige verwondingen door verstrikking hebben de laagste geboortecijfers. Naarmate de gezondheid van vrouwelijke walvissen verslechtert, nemen de tussenpozen tussen hun geboorten toe.

Hoeveel kalveren krijgen noordkapers? 

De draagtijd van noordkapers is ongeveer een jaar. Na deze zwangerschapsperiode brengt de moeder één kalf ter wereld. Vrouwelijke noordkapers worden meestal geslachtsrijp op een leeftijd van 10 jaar.

De tijd tussen kalfjes wordt bij volwassen vrouwtjes steeds langer. Waar ze vroeger om de drie jaar een kalf kregen, is dat nu meestal pas na zes tot tien jaar, waarschijnlijk door extra stress door verstrikking, klimaatverandering en andere bedreigingen.

Hoe lang blijven noordkaperkalveren bij hun moeder?  

Noordkaperkalveren worden meestal gespeend als ze rond de leeftijd van één jaar zijn.

Hoe groot zijn Noordkaperkalveren?  

Pasgeboren Noordkaper-kalveren zijn ongeveer 4 tot 4,5 meter lang en wegen zo’n 900 kilo. Als volwassen dieren groeien ze uit tot 14 tot 17 meter lang en kunnen ze tot 70 ton wegen.

Hoe houden we elke individuele Noordkaper bij?  

Individuele walvissen zijn makkelijk te herkennen aan hun callositeiten, dat zijn verheven plekken van witte, ruwe huid op hun kop. Noordkapers zijn de enige walvissoort met callositeiten. Elke walvis heeft een uniek patroon van callositeiten. Deze plekken lijken wit omdat ze bedekt zijn met cyamiden, beter bekend als walvisluizen – dat zijn kleine kreeftachtige parasieten.

Hoe socialiseren Noordkapers? 

Walvissen zijn vaak actief sociaal aan het oppervlak van de oceaan. Groepen walvissen die dit doen worden ‘surface-active groups’ (SAG’s) genoemd. In deze SAG’s vindt het paringsgedrag plaats. Ze communiceren met elkaar door middel van lage, pulserende geluiden en gegrom, waardoor lawaai in de oceaan een grote negatieve invloed heeft op de walvissen.

Hoe communiceren en bouwen moeder en kalf Noordkapers hun band op? 

Net als veel andere zoogdieren hebben moederwalvissen en hun kalveren een sterke band met elkaar. Een kalf toont vaak genegenheid door op de rug van zijn moeder te zwemmen. Ze stoten ook soms met hun koppen tegen elkaar, en een moeder kan zelfs op haar rug rollen om ondersteboven te zwemmen en haar kalf met haar flippers vast te houden. Jonge walvissen moeten acht tot zeventien maanden bij hun moeder blijven, want op die leeftijd kunnen ze nog niet zelfstandig overleven.

Ondanks dat ze in de oceaan leven, zijn walvissen zoogdieren en drinken ze als baby’s melk. Sommige walvissoorten drinken meer dan 570 liter melk per dag en komen in hun eerste maanden wel 45 kilo per dag aan, waarbij ze dagelijks 2% tot 10% van hun lichaamsgewicht aan melk binnenkrijgen. Zodra ze oud genoeg zijn, voeden Noord-Atlantische vinvissen zich met kleine kreeftachtigen, zoals copepoden, en ander plankton. Ze nemen water in en filteren dit via hun baleinen.

Zoals je kunt voorstellen, is melk drinken onder water geen makkelijke opgave. Walvissen hebben namelijk geen lippen, waardoor kalveren niet kunnen zuigen zoals andere zoogdieren. In plaats daarvan positioneren ze zich onder hun moeder, die dan met kracht een straal melk in hun mond spuit.

Moeder-en-kalf paren van de Noord-Atlantische vinvis zijn moeilijk te vinden omdat ze vaak fluisterend communiceren met hun kalveren in plaats van herkenbare geluiden te maken. Dit maakt het lastiger om ze via akoestische signalen op te sporen. Daarom kunnen realtime detecties niet altijd betrouwbaar zijn en is extra bescherming noodzakelijk.

Meestal worden babywalvissen staart eerst geboren om verdrinking te voorkomen, maar soms komen ze ook met het hoofd eerst ter wereld.

Passend genoeg worden babywalvissen kalveren genoemd, volwassen vrouwtjes heten koeien en volwassen mannetjes worden stieren genoemd.

Hoe houden onderzoekers Noordkapers in de gaten? 

Onderzoekers volgen en monitoren noordkapers omdat hun populaties erg klein zijn en bedreigd worden door menselijke activiteiten. Wetenschappers observeren ze vanuit de lucht, vanaf de kust, onder water of vanaf een boot.

Het door IFAW gecharterde onderzoeksvaartuig Song of the Whale bestudeert noordkapers tijdens hun migratie door scheepvaartroutes en visgronden. Het is een stille, niet-invasieve boot met voorzieningen om geluidsoverlast te beperken.

Een manier waarop onderzoekers aan boord van Song of the Whale de noordkapers bestuderen, is met hydrofoons—gevoelige onderwatermicrofoons die de geluiden van de walvissen oppikken, die soms lijken op het loeien van een koe.

Thermische camera’s zijn een andere methode om deze walvissen te monitoren; ze maken het makkelijker om walvissen ‘s nachts te vinden. Ze kunnen ook nuttig zijn op commerciële schepen—de bemanning kan ze gebruiken om vooruit te kijken, walvissen tijdig te spotten en zo aanvaringen te voorkomen.

De onderzoekers aan boord van Song of the Whale hebben ook concentraties van di-methylsulfide (DMS) bestudeerd, een gas dat wordt uitgestoten door het voedsel van noordkapers. Het doel is om mogelijke verbanden te vinden tussen DMS en concentraties van noordkapers, wat kan helpen bij het ontwikkelen van een voorspellend hulpmiddel. Daarmee kunnen beheersmaatregelen worden genomen vóór de komst van de walvissen in een bepaald gebied.

Door zowel visuele als akoestische onderzoeken kunnen experts aan boord van Song of the Whale meer leren over de migratiepatronen van de walvissen, wat ons helpt om de risico’s voor deze belangrijke diersoort beter aan te pakken.

Is het mogelijk om Noordkapers ergens te zien? 

Walvis spotten is een goed economisch alternatief voor de walvisvangst. Zolang het op de juiste manier gebeurt, brengt het geen gevaar voor de noordkaper met zich mee. IFAW werkt samen met gemeenschappen om veilige en duurzame walviskijkpraktijken te ontwikkelen, waarbij zowel de operators als hun klanten verantwoordelijkheid nemen en maatregelen treffen om de walvissen en de oceaan te beschermen.

Om noordkapers te beschermen tegen aanvaringen met schepen, overweeg dan onze petitie te ondertekenen waarin het Amerikaans Congres wordt opgeroepen “langzame zones” voor boten te ondersteunen.