Redding en research gestrande zeezoogdieren - wereldwijd
bij eb kunnen zeezoogdieren strandenHet Marine Mammal Rescue & Research-team van IFAW kwam vorige week in actie nadat een groep van vijf grienden was gestrand in Cape Cod. De moeilijke reddingsactie nam meerdere dagen in beslag. Voor deze actie, die slechts deels succesvol was, waren veel verschillende deskundige vaardigheden en samenwerkingsverbanden nodig. En zoals bij alle reddingsacties, bood ook deze actie ons de kans om nader onderzoek te doen en meer over deze dieren te leren.
De walvissen waren op een zandbank gestrand bij de zuidelijke ingang van de haven van Chatham, een locatie die alleen per boot bereikbaar is. In dit gebied is het moeilijk navigeren en werken vanwege de voortdurend veranderende zandbanken, grote getijdenverschillen en sterke stromingen. Vanwege deze logistieke uitdagingen hebben wij een beroep gedaan op/waren we dankbaar voor de hulp van de havenmeester van Chatham en de U.S. Fish and Wildlife Service (USFWS).
De reddingswerkers en stagiairs van IFAW waren snel ter plaatse en verleenden de walvissen onmiddellijk ondersteunende zorg — ze werden recht gehouden zodat ze makkelijker konden ademen en afgedekt met natte lakens en Equi Cool Down-lappen om ze koel te houden en verbranding door de zon te voorkomen. Onze dierenarts en reddingswerkers hebben medische controles uitgevoerd en de dieren gehydrateerd via intraveneus toegediende vloeistoffen.
Terwijl de dieren werden verzorgd, stierf een van de walvissen — deze walvis was in slechte voedingstoestand en had tijdens de reddingsactie van het team nauwelijks enige reactie getoond. De vier overgebleven walvissen werden ondersteund om ze weer te laten drijven toen het tij weer opkwam. Twee walvissen zijn met succes de haven uit gezwommen, de andere twee bleven in dit lastige gebied zwemmen.
De twee overgebleven walvissen spoelden twee dagen later opnieuw aan op de buitenste oevers van de haven. Omdat hun gezondheid door de stress en de schok van de strandingen aanzienlijk was verslechterd en hun overlevingskansen gering waren, heeft ons team de moeilijke maar humane beslissing genomen om de walvissen uit hun lijden te verlossen.
Op de twee geëuthanaseerde walvissen is necropsie (autopsie op dieren) uitgevoerd om de mogelijke oorzaak van hun stranding te achterhalen. Grienden leven in hechte sociale groepen — hun band is zo sterk dat ze zieke groepsleden naar de kust volgen. Het is mogelijk dat een van de walvissen in slechte gezondheid verkeerde, waardoor de anderen samen met hem zijn gestrand, maar dat is moeilijk vast te stellen zonder elk dier te onderzoeken. Het is ook heel goed mogelijk dat het moeilijk te navigeren gebied een rol bij de stranding heeft gespeeld en dat de dieren simpelweg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Gezien hun omvang (grienden kunnen wel 4,6 meter lang en bijna een ton (900 kg) zwaar zijn) zijn ze moeilijk te redden waardoor een stranding dramatische gevolgen kan hebben. We beschouwen het als een succes dat de twee grienden die de haven zijn uitgezwommen, niet meer zijn teruggezien en we zijn hoopvol dat ze de weg naar dieper water hebben teruggevonden. Omdat deze walvissen sociale dieren zijn, zullen ze zich aansluiten bij een groep en blijven gedijen!
Onze speciale dank gaat uit naar de havenmeester van Chatham, de USFWS, de Atlantic White Shark Conservancy, het Monomoy National Wildlife Refuge, de vrijwilligers bij reddingsacties van IFAW en het Dennis Transfer Station voor hun noodhulp op het water, in de lucht en vanaf de wal.
*De activiteiten vallen onder een federale strandingsovereenkomst tussen IFAW en NMFS onder de MMPA
Gerelateerde content
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.