Updates
IJsland geeft toch weer vergunning af voor het doden van 426 vinvissen
Lees meerredding van een dwergvinvis: een kijkje achter de schermen bij de actie
Als dierenarts voor zeezoogdieren in noodgevallen is het nooit goed als mijn mobiel vroeg in de ochtend overgaat. Is het een verstrikte zeehond? Een groep gestrande dolfijnen? Op 7 november 2017 was deze wake-up call iets ongebruikelijker - een gestrande levende dwergvinvis! Ik stormde de deur uit om met de rest van ons team onze speciale uitrusting te pakken en zo snel mogelijk naar de walvis te gaan.
Toen we op het strand van Wellfleet aankwamen was het net eb geweest en de dwergvinvis rustte in slechts een paar centimeter sprankelend kalm water. Nadat ik mijn droogpak had aangetrokken, waadde ik in het ondiepe water om het dier voorzichtig te benaderen en een lichamelijk onderzoek te starten. Terwijl ik dichterbij kwam, begon de walvis onmiddellijk een zwemachtige beweging te maken met zijn staart, wat erop wees dat hij heel goed wist dat ik dichtbij kwam - een goed eerste teken. De walvis kalmeerde genoeg om hem veilig te kunnen naderen en mijn volledige onderzoek uit te voeren. Al zijn reflexen waren intact en zijn lichaamsconditie was goed, wat erop duidde dat hij recent gegeten had en dat er een kleine kans op chronische ziekten was. Zijn ademhaling was stabiel en krachtig, maar hij hief bij elke ademhaling zijn hoofd, wat aantoonde hoeveel moeite deze eenvoudige en essentiële handeling kostte.
Ons team bewoog efficiënt en stil rond het dier om enige stress die we hem veroorzaakten te minimaliseren. Ik nam een bloedmonster uit zijn rugvin en ons team analyseerde het bloed in ons mobiele veterinaire laboratorium ter plaatse. Na een grondige beoordeling stelden we vast dat deze walvis gezond was. Hij was waarschijnlijk net op de verkeerde plaats op het verkeerde moment, namelijk toen het getij afnam. Dit is vaak het geval bij kleinere dolfijnen die in Wellfleet Harbor stranden, vanwege de haakachtige vorm en extreme getijden.
Walvisredding is niet bepaald een gemakkelijke operatie. Elke situatie is anders. Elk dier is anders. Er is een team van zeer ervaren personeel voor nodig om ervoor te zorgen dat de redding wordt uitgevoerd op een manier die de walvis niet nog meer in gevaar brengt dan hij al was. En helaas is redding voor veel gestrande grote walvissen ook geen optie, omdat ze te ziek zijn om te overleven na hun vrijlating of simpelweg vanwege de logistieke uitdaging om te proberen een dier te redden dat meer weegt dan een tractoraanhanger. Maar ons team probeert voortdurend de grenzen te verleggen voor de redding van zeezoogdieren - wat is mogelijk en hoe zorgen we ervoor dat we ons uiterste best doen voor deze dieren?
Gelukkig voor deze kleine gezonde walvis (slechts het gewicht van een SUV) stroomde het water onder hem binnen en stonden we klaar met onze pontons om hem weer de zee in te tillen. Voordat we dat deden wilden we er echter wel voor zorgen dat we zijn overleving na de vrijlating konden volgen - niet alleen om te evalueren of we de juiste beslissing hadden genomen, maar ook ter informatie voor onze reddingsoperaties in de toekomst. We bevestigden aan zijn rugvin een kleine tijdelijke satelliettag die zijn locatie de komende drie maanden zou volgen. Met iedereen van het team op de juiste plek hebben we zo veilig mogelijk de walvis opnieuw weggedreven en hem uit de haven naar dieper water gesleept.
Dit is meestal waar een strandingsverhaal eindigt, maar dankzij de tag weten we dat deze walvis een geweldige reis heeft gemaakt naar de Turks- en Caicoseilanden in de Caraïben. Daarna zwom hij met de Golfstroom terug langs de oostkust van de VS naar wateren bij New York, voordat de batterijduur van de tag afliep. In 83 dagen reisde deze kleine walvis dezelfde afstand als van Londen naar Hawaï! Inderdaad, dit vroege telefoontje veranderde in een behoorlijk avontuur, aangezien dit de eerste geredde dwergvinvis ooit bleek te zijn die een satelliettag kreeg en na stranding werd losgelaten! Wederom een primeur voor ons team dat dagelijks streeft naar het innoveren van nieuwe manieren om zeezoogdieren in nood te helpen.
- Dr. Sarah Sharp, Animal Rescue Veterinarian
Zonder jouw steun kunnen wij ons werk niet doen. Geef nu voor het verbeteren van de leefomstandigheden voor dieren.
Unfortunately, the browser you use is outdated and does not allow you to display the site correctly. Please install any of the modern browsers, for example:
Google Chrome Firefox Safari