het succesverhaal van Amira, het verweesde olifantje

Op 2 oktober 2019 kregen we een melding van een ranger in het Mana Pools National Park in Zimbabwe: ze hadden een olifantenkalf aangetroffen, helemaal alleen en verloren, naast haar dode moeder. Er werden foto's gestuurd en de 'reddingsmachine' kwam onmiddellijk op gang. We gaven de melding door, regelden een vliegtuig en dierenarts, en verzamelden ons reddingsteam. Met de invallende duisternis en geen enkele schuilplaats op de kale vlakte was het kalfje uiterst kwetsbaar. Een team ter plaatse beschermde het olifantje tegen roofdieren tot het reddingsteam arriveerde.

Er moeten strenge protocollen worden gevolgd bij reddingsacties in nationale parken, om de veiligheid van zowel mensen als dieren te waarborgen. Gelukkig kon het team ter plaatse het kalfje goed in de gaten houden tijdens de gevaarlijke uren van de nacht, maar in de ochtend was ze van haar moeders zijde geweken. Het IFAW/ZEN-team, met onder andere IFAW CEO Azzedine Downes, arriveerde per vliegtuig en ging meteen aan het werk. De tijd begon te dringen, maar toen zagen we gelukkig het kalfje. We konden haar veilig verdoven en naar het vliegtuig brengen voor onze vlucht naar het Olifantenweeshuis Zimbabwe (Zimbabwe Elephant Nursery – ZEN).

Amira's eerste week in het weeshuis

Bij aankomst in de opvang ontfermde Moyo, onze kleine matriarch, zich meteen over Amira. Ze troostte haar met geluiden, haar geur en aaiende bewegingen van haar slurf. Deze troost kunnen wij, als mensen, haar niet geven. Amira was zwaar getraumatiseerd door de gebeurtenissen, natuurlijk door de dood van haar moeder, maar ook door de hele reddingsactie. 

Het is cruciaal dat de emotionele overgang naar een vreemde omgeving zo rustig en meelevend mogelijk verloopt. Dit is nog belangrijker dan de veterinaire zorg, procedures en fysieke behoeften. Olifantenkalfjes zijn bijzonder gevoelige dieren. Ze reageren erg slecht op emotionele en omgevingsstress, net als op fysieke pijn. Daar moeten we rekening mee houden, we moeten onze kalmte bewaren en ons empathisch opstellen. 

Ons team heeft veel ervaring met het opvangen van nieuwe dieren. De erg jonge kalfjes hechten zich snel aan de begeleiders, die dag en nacht bij ze blijven. Ze hebben een grote behoefte aan fysieke en emotionele geborgenheid, kalmerende woorden en zachte aanrakingen. 

Eén dier kan het verschil maken

Amira zet haar eerste stappen in haar rehabilitatietraject, maar ze heeft al laten zien dat ze veel in haar mars heeft. Eén enkel dier maakt soms al het verschil; voor populaties, leefgebieden en behoud van de soort. Wanneer deze olifant weer terugkeert in het wild heeft ze de kans om zich aan te sluiten bij een kudde en daarna zijn de mogelijkheden onbegrensd. Wie weet zal ze zich later ontfermen over een nieuwe generatie olifanten, die de lokale olifantenpopulatie van Zimbabwe weer sterker maakt. Het is heel goed mogelijk dat ze tijdens haar leven bijdraagt aan de gezondheid van haar soort in bredere zin en daarmee ook aan het voortbestaan van olifanten in de toekomst.

Haar weg terug naar het wild

Amira heeft zo haar eigenaardigheden. Zo weigerde ze pertinent om melk uit een fles te drinken! Tot op de dag van vandaag drinkt ze alleen maar uit een emmer. Ze is gek op de melk, die ze met veel geluid opslurpt met haar slurf en met smaak in haar keel giet. Haar eetlust kent geen grenzen en ze staat altijd vooraan om gras, groenten, jonge scheuten en de vruchten van de baobab te verslinden. 

Ze weigert ook om gewoon haar stal in te lopen. Dat doet ze achteruit! We maken ons er geen grote zorgen om, we behandelen haar gewoon met veel geduld en gunnen haar wat meer tijd. Voordat ze achteruit haar stal binnenstapt, banjert ze vaak wat andere stallen binnen voordat de hekken worden gesloten. En dan neemt ze ook weleens stiekem wat gras of ander lekkers mee! 

Amira is enorm gehecht aan Moyo en Unity. Ze wijkt maar zelden van hun zijde. Als ze overdag moe is gaat ze onder Moyo liggen voor een klein dutje, net zoals een wild kalf zou doen. 

We zijn ongelooflijk trots op dit olifantenkalfje, dat is uitgegroeid tot een prachtige jongedame met haar mooie ogen en lange wimpers. Volgend jaar vertrekt ze naar onze releaselocatie in het Panda Masuie Forest Reserve, waar ze begint aan haar lange weg terug naar een leven in het wild. Wij laten haar alleen maar de weg naar huis zien.