gewonde vinvis sterft langzame dood

(Hamburg – 18 juni 2020) – Er zijn schokkende beelden van een vinvis met geamputeerde staartvinnen gepubliceerd. Het dier werd voor het eerst waargenomen door scheepsbemanning aan de westkust van Griekenland in de Mirtoïsche Zee en daarna in Italië, in de Straat van Messina. Deskundigen zijn het erover eens dat de walvis waarschijnlijk zijn vinnen is kwijtgeraakt, omdat hij verstrikt is geraakt in visnetten of het slachtoffer is geworden van een ‘scheepsaanvaring’, waarbij een scheepsschroef bij een eerder incident al minstens één vin heeft afgesneden.

“Het is ongelooflijk en vreselijk dat deze walvis die hele tocht van Griekenland naar Sicilië heeft ondernomen zonder vinnen”, zegt Sharon Livermore, Marine Conservation Expert bij IFAW (International Fund for Animal Welfare). “Dit dier is zwaar gewond en moet ontzettend lijden als gevolg van menselijke activiteiten op zee. Walvissen hebben hun staartvinnen nodig om zich door het water voort te bewegen. Dat geldt zeker voor de vinvis die zijn staart nodig heeft om te kunnen versnellen en zich op zijn prooi te kunnen storten.. Deze gewonde walvis is zo uitgemergeld dat hij hoogstwaarschijnlijk niet lang meer zal leven.”

Deskundigen die naar de beelden hebben gekeken, vermoeden dat deze vinvis zijn staartvinnen al een tijdje terug is kwijtgeraakt in de Middellandse Zee. Toen de walvis voor het eerst werd waargenomen, ontbrak er één vin, waarschijnlijk als gevolg van een botsing met een schip. Nu ontbreken beide vinnen en dat wijst erop dat hij voor een tweede keer is verwond en waarschijnlijk verstrikt is geraakt in visnetten.

“Het komt veel te vaak voor dat walvissen verstrikt raken of geraakt worden door schepen”, aldus Livermore. “Onze collega's bij het Pelagos Cetacean Research Institute in Griekenland hebben dit specifieke geval bij ons onder de aandacht gebracht. Maar ook verschillende andere groepen, waaronder MareCamp en Tethys, hebben het dier op verschillende plekken in de Middellandse Zee waargenomen. Wanneer walvissen verstrikt raken in visnetten, raken ze ernstig gewond en lijden zij vreselijk veel pijn. In veel gevallen overlijden ze door uithongering of een infectie. Doordat walvissen in visnetten verstrikt raken, worden vaak ook populaties als geheel bedreigd. Dat geldt bijvoorbeeld voor de Noordkaper. De vreselijke conditie van deze vinvis laat duidelijk zien welke risico's walvissen lopen en wat de gevolgen zijn als zij verstrikt raken in visnetten of worden geraakt door schepen.”

De Heleense Trog, iets ten zuidwesten van Griekenland, is een plek waar veel scheepsaanvaringen plaatsvinden, en de vinvis zonder vinnen werd voor het eerst niet ver hiervandaan, in de Mirtoïsche Zee, waargenomen. Door de combinatie van scheepvaart in belangrijke habitats van walvissen, meer scheepsverkeer en hogere snelheden van schepen vinden er aanvaringen met walvissen plaats. De dieren lopen hierbij ernstige verwondingen op en moeten dit vaak met de dood bekopen. De snelheid waarmee een schip vaart houdt direct verband met de ernst van het letsel van de walvis.

Visnetten zijn een andere ernstige bedreiging voor walvissen, omdat zij hierin verstrikt kunnen raken. In de bek van walvissen worden vaak vistouwen aangetroffen, waardoor het dier niet meer goed kan eten. Ook zitten er vaak vistouwen vast rondom de vinnen of staart van walvissen, waardoor zij niet goed meer kunnen zwemmen. Als er touw strak om de staartstomp is gewikkeld, wordt de bloedtoevoer naar de staart belemmerd en sterft de staart af. Waarschijnlijk is dat met deze vinvis ook gebeurd.

“Dit soort verwondingen kan worden voorkomen. Er zijn kant-en-klare oplossingen om deze risico's tegen te gaan”, legt Livermore uit. “Wanneer schepen wereldwijd 10 procent minder hard zouden varen, zou het risico op dodelijke verwondingen voor walvissen met 50 procent afnemen. Een andere prioriteit is om, waar mogelijk, scheepsroutes te verleggen zodat belangrijke habitats van walvissen niet langer worden doorkruist. Verstrikking kan worden voorkomen door minder touw in het water te gebruiken en alleen maar touw te gebruiken dat naar de zeebodem zakt en niet blijft drijven. Er worden ook technologische oplossingen ontwikkeld voor zogenaamd ‘touwloos’ vissen en hier worden nu proeven mee gedaan met vissers in Schotland en Noord-Amerika.”

Vinvissen zijn na de blauwvinvis de grootste zoogdieren op aarde en kunnen zo'n 25 meter lang worden. Een subpopulatie van 3.500 tot 5.000 vinvissen leeft in de Middellandse Zee. Vinvissen zijn door het IUCN als Kwetsbaar geclassificeerd. Vinvissen zijn snelle zwemmers en voeden zich hoofdzakelijk met krill, scholen kleine vis en inktvis.

Over IFAW

IFAW (International Fund for Animal Welfare) is een wereldwijde organisatie die helpt mensen en dieren samen in balans te laten leven. Wij zijn mensen met multidisciplinaire achtergronden, actief in zeeën, oceanen en in meer dan 40 landen over de hele wereld. We redden en rehabiliteren dieren, en laten ze weer vrij in de natuur. Ook herstellen en beschermen we hun natuurlijke leefomgeving. De problemen die we aanpakken zijn urgent en ingewikkeld. Oplossingen vereisen een frisse manier van denken en gedurfd handelen. We werken samen met lokale gemeenschappen, NGO’s, overheden en de zakenwereld. Samen zoeken we naar haalbare en innovatieve oplossingen zodat alle diersoorten kunnen floreren. Hoe we dat doen? Kijk op: ifaw.org.

Perscontacten:

Andreas Dinkelmeyer

Communicatie Duitsland

m: +49 173 622 75 39

e: adinkelmeyer@ifaw.org

Fransijn Bulhof

Communicatie Nederland

m: +31 6 48348008

e: fbulhof@ifaw.org